เป็นแฟนกับเฮียได้ไหม ?

1344 คำ
เตชินทร์Talk ผมทำงานเสร็จแล้วครับตอนนี้ตี2แล้ว พอกลับมาที่บ้านก็เข้าไปห้องกาตูนก่อนเลย ผมมองคนที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงอย่างเอ็นดู ทำไมผมถึงมีความสุขจังเวลามองกาตูน ผมจ้องเธอจนทนไม่ไหวเลยก้มลงไปจุ้บที่หน้าผาก "เฮียเต " พอผมจุ้บเสร็จกาตูนก็ขยับตัวแล้วมองหน้าผม ก็นึกว่าหลับ "ไม่ได้หลับหรอ เฮียก็นึกว่าหลับ" "เฮียทำงานเสร็จแล้วหรอคะ " กาตูนขยับพิงหัวเตียงแล้วเอื้อมไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียง ทำให้ผมมองเห็นหน้าสวยๆของเธอชัดเจน "ทำไมยังไม่นอนคะ นี้ตี2แล้วนะ" "คิดถึง" "...." กาตูนเอ่ยแล้วจับมือผมไว้ ผมได้แต่ยิ้มให้เธอเพราะไม่รู้ว่าจะตอบยังไง โดนบอกคิดถึงก่อนมันก็เขินเป็นนะ ผมลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นไปนอนบนเตียงข้างๆเธอ ก่อนจะดึงเธอลงมากอดไว้ "เฮียอะไรเนี่ย" "เฮียขอนอนกอดได้ไหม เฮียเหนื่อย" "ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวคนมาเห็น" "ตี2 ใครจะมาเห็น" นี้ตี2นะใครจะมาเห็นวะ "....." "เสียงหัวใจกาตูนเต้นแรงจัง เขินเฮียหรอ" ผมได้ยินเสียงหัวใจเธอเต้นเลยครับ อย่าบอกนะว่าเขินผม "อะไร ไม่ได้เขิน " กาตูนเอ่ยแล้วตีอกผมอย่างแรง "ทำงานเหนื่อยไหมคะ" "แค่กาตูนถาม กาตูนบอกคิดถึง เฮียก็หายเหนื่อยแล้ว" จากทำงานมาสองวันติดๆ แค่ได้ยินคำว่าเหนื่อยไหม คิดถึง ผมก็หายเหนื่อยแล้วครับ ผมมองหน้าเธอแล้วค่อยๆก้มลงไปจุ้บที่ปากเธอเบาๆ "ชื่นใจ" ชื่นใจจริงๆครับ ทำงานเสร็จกลับบ้านมากอดแฟน น่ารักๆแบบนี้ "...." กาตูนไม่ตอบอะไรนอกจากยิ้มเขินๆ "กาตูนคะ เป็นแฟนกับเฮียได้ไหม" ผมพูดมันออกมาอย่างจริงจัง ผมทนความน่ารักของเธอไม่ไหวแล้วครับ "...." แต่เธอก็ยังคงเงียบทุกครั้งที่ผมถามคำถามนี้ "เฮียอาจจะเป็นคนไม่ดีนะเมื่อก่อน แต่ตอนนี้เฮียเป็นคนดีแล้ว และก็จะเป็นคนน่ารักของกาตูนด้วย" "...." และกาตูนก็ยังคงเงียบเหมือนเดิม "ไม่เชื่อเฮียหรอคะ" ผมจ้องหน้าเธออย่างจริงจัง "เชื่อค่ะ แต่ถ้าเราเป็นแฟนกันแล้วแด๊ด ม๊าเฮียวินละคะ เขาจะว่าไง " "เฮียจะบอกเขาเอง" ผมก็เคยบอกเธอแล้วไงว่าจะบอกทุกคนเอง "กาตูนกลัว" "กลัวอะไรคะ ป๊าเขาก็อยากให้กาตูนแต่งงานกับไอ้วินอยู่แล้ว แค่เปลี่ยนมาเป็นเฮีย" เรื่องนี้ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวเลย ไอ้วินไม่อยากแต่งแต่ผมจะแต่งเอง "แล้วเฮียวินละคะ เขาจะว่าไง" "ช่างมันดิ " ไอ้วินก็เรื่องของมันดิ มันก็ปฏิเสธป๊าตลอดนิเวลาป๊าพูดเรื่องแต่งงาน "เฮีย แต่เขาเป็นพี่ชายกาตูนนะเราโตมา3คนพร้อมกันกาตูนกลัวเฮียวินเขาอึดอัด" "อย่าคิดมากสิ" "....." กาตูนคิดมากเรื่องไอ้วินคนเดียวเลย มันไม่ได้รู้สึกแบบที่กาตูนพูดหรอกครับ แฟนมันก็มี "ว่าไงคะ เป็นแฟนกับเฮียไหม" ผมจับผมทัดหูให้เธอแล้วถามขึ้นอีกครั้ง หวังว่าครั้งนี้ผมคงจะได้ฟังคำตอบที่ผมต้องการนะ "อืม " "อะไรนะเฮียไม่ได้ยิน" จริงๆผมได้ยินแล้วแหละครับแต่อยากฟังอีก "กาตูนบอกว่าไม่ค่ะ ไม่เป็น" "ไม่ใช่ละ กาตูนพูดว่าอืม ไม่ใช่หรอ" เธอพูดว่าอืมนิจะมาเปลี่ยนคำพูดไม่ได้นะ "ก็ได้ยินแล้วยังจะมาถามอีก" กาตูนว่าแล้วตีผมอย่างเขินอาย "งั้นตอนนี้กาตูนเป็นแฟนเฮียแล้วนะ" "อืม รู้แล้ว" ผมมองคนตัวเล็กตรงหน้าที่เขินจนหน้าแดงไปหมด ผมรู้สึกดีใจจังเธอยอมเป็นแฟนกับผมแล้ว "แฟนเค้าน่ารักจังเลย"ผมพูดแล้วบีบแก้มเธออย่างมันเขี้ยว ทำไมเธอน่ารักแบบนี้วะ "...."กาตูนยิ้มให้ผมแล้วขยับเอาหน้ามาใกล้ๆก่อนจะหอมแก้มผม "....." ให้ตายสิผมจะตายเอานะถ้าเธอทำแบบนี้ ผมจ้องหน้าเธอตาไม่กะพริบ ทั้งตกใจทั้งดีใจที่เธอหอม "ทำไมกาตูนจะหอมแก้มแฟนไม่ได้หรอคะ" "ได้ตลอดเลยค่ะ " ผมตอบแล้วยิ้มให้เธอ แฟนผมน่ารักจังครับ "พรุ่งนี้เฮียจะบอกทุกคนว่าเราเป็นแฟนกัน" "เอ่อ กาตูนขอเวลาก่อนได้ไหมกาตูนยังไม่พร้อมอะ" "...." ยังไม่พร้อม ต้องรออะไรอีกอะ "ขอเวลาอาทิตย์นึงนะคะ" "ก็ได้ครับ เพราะผมชอบตามใจแฟนอยู่แล้ว" ผมเอ่ยแล้วเอาจมูกผมไปชนกับจมูกเธอ "กลับห้องตัวเองไปได้แล้วค่ะ" "อ้าว ทำไมเฮียต้องกลับอะเฮียจะนอนกอดแฟน" ผมว่าแล้วขยับปิดไฟก่อนจะนอนดีๆ กลัวเธอไม่ให้นอนด้วย "....." กาตูนเงียบอีกแล้ว ผมกลัวจริงๆเวลาเธอเงียบ "นะครับ ให้เฮียนอนด้วยนะเดียวตี5จะรีบออกไปเลย" "ก็ได้ แต่ตี5ต้องออกไปนะ ถ้าไม่ออกกาตูนโกรธแน่" กาตูนเอ่ยแล้วทำหน้าดุๆ ผมก็เลยรีบหลับตาลงเดี๋ยวเธอจะไม่ให้กอด เห้อดีใจจังได้นอนกอดแฟน กาตูนTalk วันต่อมา... ฉันตื่นมาก็ไม่เจอเฮียเตเลยสงสัยออกไปแล้วมั้ง พอตื่นแล้วก็คิดถึงแต่เรื่องเมื่อคืนแล้วมันก็อดยิ้มไม่ได้เลยเฮียเตชอบทำตัวน่ารักฉันเลยใจอ่อนไปง่ายๆ ฉันใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมากินข้าว พอเดินมาที่โต๊ะก็เห็นทุกคนยกเว้นเฮียเต สงสัยจะยังไม่ตื่นมั้ง "อ้าวเต กลับมาตอนไหนเนี่ย" ฉันตกใจกับคำพูดของม๊า แล้วรีบหันไปมองก็เห็นเฮียเตจริง "กลับมาตอนตี2ครับ "เขาตอบม๊าแล้วนั่งลงข้างๆฉันก่อนจะยิ้มให้ เอ้าแล้วยิ้มทำไมอะบ้าเอ้ย "กาตูนเรียนกี่โมงคะ" ระหว่างที่เรากินข้าวเฮียวินก็เอ่ยถาม "9โมงค่ะ" "อ้อ งั้นเฮียไปทำงานก่อนนะตั้งใจเรียนด้วยล่ะ"เฮียวินพูดแล้วลุกขึ้นเดินออกไป "ป๊าก็ต้องไปแล้วนะเด็กน้อย" ป๊าพูดขึ้นอีกคนแล้วเดินออกไป "ช่วงนี้ทำงานหนักใช่ไหมเต เดียวม๊าไปเอาโสมบำรุงมาให้ดื่ม " ม๊าพูดแล้ววิ่งไปในครัว ทำให้ฉันกับเฮียเตอยู่สองคน "มอร์นิ่งนะคะคุณแฟน " อยู่เฮียเตก็พูดขึ้นแล้วก็ขยับหน้ามาใกล้ๆฉันก่อนจะยิ้มให้ เขาทำอะไรเนี่ยไม่กลัวใครเห็นหรอ "เดียวคนอื่นก็เห็นหรอก" ฉันรีบผลักเขากลับไปที่เดิม "ทำไมตื่นเช้าจัง ไม่นอนพักล่ะ" "เฮียต้องไปเก็บงานต่อ เดียวค่อยกลับมานอน" "....." ฉันพยักหน้าแล้วหันหน้าหนีเขา บ้างานจริงๆ "กาตูนครับ " ฉันหันหน้าไปมองเฮียวินที่เรียกฉัน พอหันไปแล้วเขาก็จุ้บที่ปากฉัน "เฮียเต ทำอะไร" เขาจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ "เฮียก็แค่อยากจะจุ้บแฟนก่อนไปทำงาน" "ม๊าเห็นจะทำไง" "เรียนเสร็จแล้วรีบกลับนะ เดี๋ยวพาไปกินขนม" "เตอย่าพึ่งไปนะลูก รอก่อน" เสียงมาตะโกนออกมาจากครัว "ไม่ต้องหรอกม๊า ผมรีบ"เขาตะโกนบอกม๊าแล้วหันหน้ามาหาฉัน "เฮียไปแล้วนะคะตั้งใจเรียนด้วย" พูดจบเฮียเตก็เดินออกไป เขาคงไม่อยากกินโสมของม๊ามั้ง เลยรีบไปก่อน นิสัยไม่ดีจริงๆม๊าอุตส่าห์เป็นห่วง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม