EP.3 แรดได้อายอด (จับเสี่ย)

1140 คำ
ชีวิตลำบากแทบจะต้องคุ้ยขยะกิน พักพิงใส่หมวกปิดบังหน้าตาเพราะเธอหวาดระเเวงที่เคยเอาขวดไปตีหัวคนอื่น "ช่วยด้วยค่ะ ชะ..ช่วยด้วยคนกระชากกระเป๋า" ปึ๊ง โป๊ก ในขณะที่กำลังค้นถังขยะ พักพิงก็เจอไม้จึงเหวี่ยงทิ้งไปด้านหลังพอเหมาะกับที่โจรวิ่งเข้ามา เลยโดนฟาดเต็มๆ สลบเหมือดไป สามสิบนาทีต่อมา "ขอบคุณนะที่ช่วยเอาไว้และยังอุตสาห์ไปเป็นพยานให้เกือบไม่ได้ค่าหอคืนแล้วสิ" เสียงใสเอ่ยอย่างจริงใจ "เราชื่อมิ้งเธอชื่ออะไร" "พักพิง" "ชื่อแปลกจัง ว่าแต่..พักพิงพักที่ไหนให้เรานั่งแท็กซี่ไปส่งนะ" "____" -หอพัก- แกร๊ก "เข้ามาก่อนสิไม่ต้องกลัวเราอยูกับพี่ชายสองคน แต่พี่เรามันทำงานที่บ่อนบางครั้งก็ค้างที่นั่นเลยไม่ค่อยกลับมาหรอก" "เกรงใจจัง" "ถือว่าตอบแทนที่เธอช่วยไง" เมื่อมิ้งไปยังสถานที่พักของพักพิงซึ่งก็คือใต้สะพานลอย เธอทั้งหดหู่และสงสารอีกทั้งใบหน้าที่สวยทำให้น่าเป็นห่วง หลังจากนั้น พักพิง ก็เล่าความเป็นมาของชีวิตให้มิ้งฟัง เพราะเธอไม่คิดจะปิดบังอะไรอยู่แล้ว "แย่มาก เลวที่สุด! น่ากลัวด้วย" "อืมมม" "ไม่ต้องกังวลนะอยู่กับเราจนกว่าเธอจะมีที่ไปก็ได้" "ขอบคุณมากไม่รู้จะขอบคุณยังไง.." "ไม่เป็นไรหรอกพักให้สบายเถอะ" หนึ่งเดือนผ่านไป พักพิงไม่ได้อยู่นิ่งเฉย เธออาสาทำงานบ้านช่วยทุกอย่างให้ ทั้งเก็บกวาดเช็ดถูและซักเสื้อผ้า "สวยขนาดนี้อยากเป็นเด็กเล้านจ์ไหมน้องพิง" "หุบปากไปเลยนะไอ้พี่หมัด" "กูแค่ถามเผื่อสนใจกูจะได้ค่าหัวคิว" "ออกไปทำงานได้แล้ว!!" คำพูดพร้อมสายตาดุใส่ทำให้พี่ชายหัวเราะร่า มิ้ง สาวสวยวัยสิบแปดปี รูปร่างผอมแบนแต่ผิวผ่อง อาศัยอยู่กับพี่ชายที่ชื่อ หมัด หนุ่มวัยยี่สิบเจ็ด ซึ่งพ่อแม่ทั้งคู่ตายหมดแล้ว "อย่าไปสนใจนะทำงานที่นั่นไม่ดีหรอกมีแต่พวกอาชญากรทั้งนั้น" มิ้งพูดแย้ง "เราไปซื้อก๋วยเตี๋ยวก่อนเดี๋ยวมา" "หยิบร่มไปด้วยนะฝนใกล้จะตก" "โอเคจ้า" หลังจากมาอยู่ได้ไม่นานเธอก็ถามถึงประเทศหนึ่งที่อยู่ตะวันตก ว่าต้องมีเงินแค่ไหนถึงจะไปได้ ซึ่งมิ้งแนะนำให้พักพิงเรียนต่อมหาวิทยาลัย เผื่อเรียนจบแล้วได้งานดีๆ ทำก็มีเงิน ‘ออกไปนะคะคุณเสงี่ยมศรี คุณไม่มีสิทธิ์มาบ้านหลังนี้/ ฉันไม่ไปเพราะฉันเป็นเมียพี่ชายใหญ่และพี่ชายเล็กด้วย/ว๊าย! นี่เธอมีผัวสองคนคิดจะรวยทางลัดสินะ/ใช่ มีเงินใช้สบาย’ พรึบ บทสนทนาจากทีวีคัดไปเพียงเท่านั้นเพราะไฟฟ้าดับเมื่อฝนกำลังเทกระหน่ำลงมา "มีผัวสองคนรวย..?" แวบหนึ่งความคิดเฮงซวยก็เข้ามาในหัว พักพิงเดินไปดูในกระจกพร้อมพูดว่า "เราก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย.." แววตาเปล่งประกายเพราะอยากเจอพี่สาวที่พลัดพรากจากกันไปไกล เธอจึงต้องทำทุกวิถีทาง -คลับซี๊ด- "ที่นี่เหรอมิ้ง" พักพิงตะโกนถามเสียงดัง "ใช่ พวกคนรวยมาเที่ยวกันแต่เราไม่เข้าใจว่าพักพิงจะมาทำไมในสถานที่อโคจร" "มิ้งกลับไปก่อนเดี๋ยวเราคงจะกลับไปดึกๆ หรืออาจจะกลับเช้าเลย" มิ้งทำท่าสงสัยแต่ไม่กล้าถามด้วยนิสัยไม่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวใคร เพราะพูดน้อยมากจึงทำให้มิ้งไม่ค่อยจะมีเพื่อน "งัดดด! อึ๊บบบ" พักพิงยืนอยู่หน้ากระจกเธอใช้มือโกยนมสองเต้าขึ้นมาจนล้นทะลักแทบชิดปลายคาง ท่ามกลางสายตาผู้หญิงหลายคนที่ยืนอยู่ "มองอะไรไม่เคยเห็นคนนมอึ๋มหรือไงคะ" ทุกคนต่างคว่ำปากแล้วทยอยออกไป เพราะใบหน้าสวยกว่าใครของพักพิงจึงเป็นสิ่งสะดุดตา "เอาละวะแรดได้อายอด!! ทีวีนี่มันดีจริงๆ เรียนรู้ได้ตั้งหลายอย่างทั้งจริตผู้หญิงร้ายแต่ได้ผัวรวย" พูดจบพักพิงก็จือปากหรี่ตา "แต่..กว่าจะได้ผัวสันนิบาตไม่แดกหน้าเลยเหรอเนี่ย" เสียงเพลงดังจนเธอต้องยกมือขึ้นมาอุดหู เพราะความไม่เคยชินจึงเกิดอาการเมาไฟ "ขอโทษครับคนสวยพี่ชื่อเต้น้องชื่ออะไร" "ชื่อพักพิงค่ะ" "ทำไมต้องตะโกนด้วยครับเราอยู่ใกล้กันแค่นี้เองนะ" "อ๋อ โทษทีไม่ชินค่ะ" ชายร่างใหญ่พุงพลุ้ยเดินมาพูดคุยพร้อมถือแก้วในมือ พักพิงพยายามพูดหว่านล้อมเสียงออดอ้อน คงเพราะคุยถูกคอทำให้เขาเผลอยกดื่มรัวเมาจนหมดสติไป หลังคลับปิด "เฮ้อออ สุดท้ายมาเสียเที่ยวไม่ได้อะไร" พักพิงดึงกระโปรงเดรสที่สวมใส่ขึ้นนั่งริมฟุตบาทซึ่งยืมมาจากมิ้ง" นึกว่าจะรวยพอเมาละพูดหมดเปลือก เหี้ย! หนี้เยอะกว่ากูอีก" คิ้วบางขมวดสิ้นหวังทันทีแต่ก็ไม่ย่อท้อ เธอเรียกแท็กซี่กลับหอเพื่อตั้งหลักใหม่อีกครั้ง หลายวันผ่านพ้นไป "มาอยู่จะครบสองเดือนแล้วพักพิงเรียนรู้ไวแถมเก่งมากด้วย" มิ้งตกใจเมื่อเธอหอบข้อสอบจะเข้าชิงทุนมหาลัยมาลองทำ "พักพิงคะแนนเต็มร้อย OMG" "มันง่ายจะตาย" "แสดงว่าถ้าสอบชิงทุนเธอต้องได้แน่เลย" เธอครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะตัดสินใจไปเรียนด้วย ถือไว้ว่าเป็นแผนสำรองเผื่อหาผัวรวยไม่ได้ "เราช่วยติวให้ไหม.." พักพิงส่งยิ้มหวานให้พร้อมหยิบกระดาษขึ้นมา "คำตอบของข้อสอบมักจะเป็นอะไรที่เราคิดว่ายาก ที่จริงมันง่ายแค่เพียงเราไปจดจำสิ่งที่ยากเกินไปเท่านั้น" "ดีจังถ้าเธอช่วยติวเราต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยนี้ได้แน่ๆ" "ทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วยล่ะ.." "เพราะเขารองรับว่านักศึกษาทุกคนที่จบจะมีหลายบริษัทมาคัดไปทำงาน อีกทั้งยังเป็นสถานที่ลูกคนรวยเรียนกันเยอะเราจะมีโอกาสได้งานเงินเดือนสูง" แม้พักพิงจะไม่ได้สนใจการเรียนเท่าไหร่แต่เธอก็จำเป็นต้องสอบด้วย ทั้งที่จริงภายในใจเธออยากมีเงินไวๆ ตามหาพี่สาวตัวเองมากกว่า ช่วงเวลาพลบค่ำ -คลับซี๊ด- "วันนี้เราจะไม่พลาด ฮึบ" ตัวเล็กยกกำปั้นขึ้นมาเสริมพลัง หลังจากหายไปหลายวัน เธอกลับมาอีกครั้งเพื่อตามหาผู้ชายมีเงิน "วันนี้ต้องได้ผัวรวยหนึ่งไม่เอาต้องรวยสอง!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม