หลายวันผ่านไป
"ห้าล้านเราน่าจะไปตะวันตกได้เลยนะเงินมากชนาดนั้น.." พักพิงพึมพำกับพักตัวเองหลังจากกลับหอพัก แต่นี่ก็หลายวันแล้วที่ทั้งคู่หายไป "สงสัยจะพูดจริงที่บอกเลิกยุ่งกับเรา"
ก๊อก ก๊อก
ทันใดนั้นประตูก็เคาะเบา สาวน้อยยิ้มร่าเริงคิดว่าต้องเป็นดาร์ค หรือ ทิน ใครคนใดคนหนึ่งแน่นอน
แกร๊ก
"ผัดหอยลายไหมครับ" คุณหมอที่น่ารักยื่นจานมีกับข้าวส่งให้
"น่ากินมาก ตะ แต่เกรงใจ"
"ไม่เป็นไรเราอยู่ชั้นเดียวกัน"
"ถ้างั้นพี่หมอเข้ามาก่อนสิคะ"
ท่าทางสุภาพและน่าไว้ใจ พิงจึงเปิดประตูให้เขาเข้ามาและทั้งคู่พูดคุยกันอย่างสนุนสนานเฮฮา
"ดึกแล้วพี่ขอตัวก่อนดีกว่าฝันดีนะครับ"
"เช่นกันค่ะมัวถามเยอะแยะเสียเวลาพี่หมอแย่"
"ถามได้ทุกวันครับ ฮ่าๆ ยินดี"
หลังจากเขาออกไปพักพิงก็นั่งถอนหายใจหลายอีกหลาย เธอนั่งจ้องมือถือทุกวันแต่กลับไม่มีใครติดต่อมาเหมือนทุกครั้ง
"ทำไมรู้สึก..เหงาจัง"
ผับ DDD
"ยกแก้วเว้ยยยย!!"
