ฉันเห็นพี่ไทม์มองมาและมีสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
" พี่ชอบน้อง ไม่ได้ชอบแฟนน้องนี่ครับ " เขาพูดหน้าตาเฉย
" มีแต่เบอร์รองเท้ากูมึงจะเอามั้ย นี่เมียกู มึงอย่ายุ่ง " พี่ไทม์เดินมาชี้หน้าคนที่กำลังขอเบอร์กอหญ้าอย่างหาเรื่อง เขาเองก็สังเกตว่าไอ้นี่มันมองเมียเขาอยู่ตั้งนานแล้ว
แต่ฝ่ายนั้นไม่ได้สะทกสะท้าน กลับตอบยียวน
" เมียมึงสวยดีนะ กูขอ "
" ไอ้เหี้ย !!!! " พี่ไทม์พุ่งไปจะชกหน้า แต่ทุกคนช่วยกันจับพี่ไทม์ไว้
" หึ กระจอกว่ะ " มันพูดใส่หน้าเหมือนจงใจยั่วโมโห
" พี่ไทม์อย่ามีเรื่องนะ " จะมีเรื่องก่อนการแข่งไม่ได้เด็ดขาด
" กระจอกรึป่าวเดี๋ยวก็รู้ มึงกับกูเจอกันที่สนามเลย " พี่ไทม์พูด ยังไงเขาต้องชนะ
" เอาละค่ะ ตอนนี้ได้เวลาแข่งขันรอบชิงชนะเลิศแล้วนะคะ ขอเชิญทั้งสองทีมลงสนามด้วยคะ "
นักกีฬาดินลงสนาม ในตำแหน่งที่ได้ซักซ้อมกันไว้ ไทม์เป็นศูนย์หน้า กับทัดคนที่เข้ามาขอเบอร์กอหญ้า ตอนนี้
