กอหญ้ากลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดินออกไปทำงานที่ร้านข้าวต้มเถ้าแก่เฮง
" สวัสดีคะเถ้าแก่ สวัสดีคะพี่ๆ " หญิงสาวทักทายเถ้าแก่ และไม่ลืมที่จะทักทายพี่ๆที่เป็นเด็กเสริฟด้วยกัน
" เดี๋ยวให้อ้อสอนงานนะ อ้อๆ "
ผู้หญิงในร้านเดินออกมา
" เดี๋ยวสอนงานน้องมันหน่อยนะ "
" ได้คะเถ้าแก่ ป่ะ "
กอหญ้าจึงเดินตามผู้หญิงในร้านเข้าไปเรียนรู้งาน
ด้านไทม์ ที่ตามหญิงสาวมาตั้งแต่ออกจากรั้วมหาลัย มองตามหญิงสาวเข้าไปในร้าน และจอดรออยู่อย่างนั้น
" มาทำอะไรวะ " อดสงสัยไม่ได้
ซักพักหญิงสาวเดินออกมาพร้อมสวมผ้ากันเปื้อนจึงเข้าใจ ' มาทำงานนี่เอง '
ไทม์เฝ้ามองกอหญ้าด้วยความสงสาร เธอลำบากขนาดนั้นเลยเหรอ ต้องทำงานหาเงินเอง ทั้งที่เช้าก็ต้องไปเรียน เขาคงต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อให้คนตัวเล็กได้พักบ้าง
วันรุ่งขึ้น ในช่วงพักกลางวัน กันต์ กอล์ฟ และองศาเดินมาที่โรงอาหาร ตรงมาที่กอหญ้าและกลุ่มเพื่อน
" กอหญ้า "
" คะ? พี่ๆสวัสดีคะ "
" พี่จะมาบอกว่าไม่ต้องไปทำความสะอาดโรงยิมแล้วนะ พี่กลัวเราจะไม่ไหวน่ะ ไหนจะกิจกรรมรับน้อง ไหนจะประกวดดาวคณะอีก ได้ข่าวว่าทำงานกลางคืนด้วยเหรอ "
" หืม .. พี่กันต์รู้ได้ไงคะ? "
กันต์อึกอักก่อนจะตอบ " อ๋อ.. วันก่อนพี่ขับรถผ่านร้านข้าวต้ม เห็นเราใส่ผ้ากันเปื้อนเดินอยู่ในร้าน "
จะบอกได้ยังไงว่ารู้มาจากไอ้ไทม์ มันเป็นคนบอกให้พวกเพื่อนๆมาคุยกับกอหญ้าเรื่องยกเลิกการลงโทษให้ทำความสะอาดโรงยิม
เพื่อนเขายังรู้สึกกับผู้หญิงคนนี้อยู่ จึงคอยดูแลอยู่ห่างๆ ไม่อยากให้หญิงสาวรู้
" อ่าค่ะ สรุปว่าหนูไม่ต้องไปทำแล้วใช่มั้ยคะ ว่าแต่เพื่อนพี่จะไม่มีปัญหาใช่มั้ยคะ " เธอยังลังเล เพราะกลัวจะมีปัญหากับประธานนักเรียน
" ไม่มีปัญหาหรอก พี่จัดการได้ "
" อ่อ.. ขอบคุณคะ "
........
หลายวันต่อมา
" กอหญ้า .. "
" ...... "
" กอหญ้า "
" ...... "
" กอหญ้าาาาาาา !!!!!! " ทั้งพะพายและยุ้งข้าวตะโกนพร้อมกัน
กอหญ้าสะดุ้งตื่นขึ้นมา ควานหากระเป๋า ทั้งที่ยังไม่ลืมตา
" เรียนๆๆ มีเรียน "
" หยุดๆๆๆ กอหญ้า ลืมตาก่อน " พะพายจับมือกอหญ้าไว้ เธอสงสารเพื่อนจริงๆเลย ไหนจะเรียน ไหนจะทำงาน ไหนจะกิจกรรมรับน้อง ไหนจะเตรียมประกวดดาวคณะอีก นี่ดีนะที่ยกเลิกการลงโทษทำความสะอาดโรงยิมไปแล้ว ไม่งั้นนึกสภาพไม่ออกเลยเพื่อนเอ๋ย
" ไหวมั้ยเนี่ยกอหญ้า " ยุ้งถามอย่างห่วงใย
" ไหวๆ " ไม่ไหวบอกไหวอีก กอหญ้าเอ๊ย!! ^-^'
" น้องกอหญ้าครับ " กอล์ฟ กันต์และองศาเดินมาหากอหญ้าในกลุ่มเพื่อน
" ขนมกับนม กินเยอะๆครับจะได้มีแรง " กอล์ฟบอก
" เอามาให้ทุกวันเลย กอหญ้าเกรงใจ "
" ไม่ต้องเกรงใจหรอก พวกพี่เห็นน้องกอหญ้าทั้งทำงานทั้งเรียนทั้งทำกิจกรรม เลยอยากช่วยซัพพอร์ต ร่างกายจะได้แข็งแรง " องศาบอก
" ถ้ามีอะไรให้พวกพี่ช่วยก็บอกนะ " กันต์กล่าว
" ขอบคุณพี่ๆมากเลยนะคะ พวกพี่ใจดีจัง ผิดกับเพื่อนพี่อีกคน " กันต์ได้แต่ยิ้มแห้งๆ จะบอกยังไงว่าทั้งหมดคือแผนของไอ้ไทม์
" กอหญ้าขอไปเรียนก่อนนะคะ "
จากนั้นกอหญ้าจึงเดินไปกับพะพายและยุ้งข้าว
สามหนุ่มมองตามกลุ่มกอหญ้า พลางคุยกัน
" เมื่อไหร่ไอ้ไทม์มันจะทำเองวะ ให้พวกกูออกหน้าตลอด ปิดทองหลังพระอยู่ได้ "
เป็นองศาที่ถามออกมา
" มึงก็ใจเย็นๆสิวะ หายไปตั้ง 4 ปี พึ่งจะได้เจอกัน ก็ให้เวลามันปรับตัวก่อน " กันต์ตอบ
กันต์รู้ว่าไทม์ต้องมีแผนอยู่ในใจอยู่แล้ว เพียงแต่รอเวลาเท่านั้น
ตลอดหลายวันที่ผ่านไทม์เฝ้ามองกอหญ้าด้วยความเป็นห่วง และมักบอกให้เพื่อนเอาขนม นม เนย ไปให้กอหญ้าตลอด แต่ไม่นานหรอก เขาจะจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้ คงต้องพึ่งพวกมันไปก่อน
หลังเลิกเรียน
กอหญ้าต้องซ้อมประกวดดาวคณะกับปีหนึ่งด้วยกัน โดยมีสายคมคู่หนึ่ง ทอดมองออกไปตามลานกว้าง ณ ลานกิจกรรม
" เอาละคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้เจอกันคะ " แพทรุ่นพี่สาวอดีตดาวคณะ กล่าว
" อย่าลืมไปซ้อมมาด้วยนะจ๊ะน้องกอหญ้า แต่ดูจะอิดโรยไปนะ พี่ว่า ถ้าไม่ลำบากอะไรมาก ออกจากงานกลางคืนก่อนดีมั้ย เห็นว่าทำงานกลางคืนด้วย ร่างกายจะไม่ไหวเอานะ " เชอรี่เป็นห่วงรุ่นน้อง เพราะรู้ว่ากอหญ้าทำงานกลางคืนด้วย
" หนูก็กำลังคิดอยู่คะ รู้สึกร่างกายแย่มากๆเลย เรียนก็ไม่รู้เรื่อง "
งั้นก็ดูแลตัวเองดีดีนะ กลับบ้านดีดีล่ะ
" ค่ะ " ^_^
กอหญ้ากลับไปอาบน้ำแต่งตัว ตั้งใจจะไปทำงานอีกวัน และจะแจ้งเรื่องลาออก เพราะเธอรู้สึกว่าไม่ไหวแน่ๆ
" จะออกเลยเหรอ " เถ้าแก่เฮงถาม หลังจากกอหญ้าบอกว่าเรียนหนัก แถมกิจกรรมและต้องซ้อมประกวดดาวคณะ กินเวลานับเดือน
" ค่ะ "
" ถ้าไม่ไหวก็พักก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันจะจ่ายเงินให้เลย แต่ถ้าอยากมาทำก็มาได้ตลอดนะ " เถ้าแก่เอ็นดูกอหญ้า เพราะกอหญ้าขยัน แถมยังทำงานดี
" ขอบคุณเถ้าแก่ที่เอ็นดูหนูนะคะ "
หลังจากกอหญ้าลาออกจากงานที่ทำกลางคืน จึงมีเวลาพักผ่อนมากขึ้น เธอจึงมีเงลาฝึกซ้อมและเต็มที่กับทุกกิจกรรมมากขึ้น
เช้าวันต่อมา
กอหญ้ามามหา'ลัยแต่เช้า
" กอหญ้า .. ทางนี้ "
" มาแต่เช้าเลยนะ เราว่าเรามาเช้าแล้วยุ้งมาก่อนเราอีก "
" พึ่งมาถึงเหมือนกันแหละ "
" พะพายล่ะ "
" พะพายน่าจะยังมาไม่ถึงนะ "
" หญ้า ยุ้ง "
" พูดถึงก็มา ตายยาก " กอหญ้าแซว
" ดีดิ จะได้อยู่ก่อกวนพวกแกนานๆ " พะพายพูดจบสามสาวก็หัวเราะชอบใจ
ปรี๊ดดดดดดด!!!!!
" น้องปีหนึ่งมารวมกันทางนี้ครับ "
เดี๋ยวเรามาทำกิจกรรมกระชับมิตรกันนะครับ
............
พักเที่ยง....
" เหนื่อยอ่ะ " ยุ้งข้าวบ่นขณะเดินไปที่โรงอาหาร
" ให้ออกไปเต้นอะไรก็ไม่รู้ จะมีคลิปหลุดมั้ยเนี่ย " พะพายบ่นบ้าง
กอหญ้าหัวเราะ " คิก คิก คิก "
" หัวเราะอะไรกอหญ้า "
เพื่อนทั้งสองหันมาจิกตามองกอหญ้าเป็นตาเดียว
จะไม่ให้ขำยังไงไหว เพื่อนสองคนเต้นกันตลกไม่ห่วงสวยเลยซักคน
" อ่อ เปล่าๆ ไปกินข้าวกันเถอะ " พูดจบก็รีบจ้ำอ้าวเดินนำไปที่โรงอาหาร
" กินไรดี " กอหญ้าถาม เมื่อสามสาวเดินมาถึงโรงอาหาร
" ก่อนจะหาอะไรกิน หาโต๊ะก่อนมั้ย " พะพายถาม
กอหญ้ากวาดตามองไปที่โรงอาหาร ก็ต้องสลด คนเยอะจนไม่มีที่จะนั่ง
" ไปสั่งข้าวก่อนเถอะ เดี๋ยวก็ว่างเองแหละ " กอหญ้าบอกเพื่อน
" เรื่องกินเรื่องใหญ่เนอะ " ยุ้งข้าวแขวะ
" ก็หิวนี่ " ฉันเลยดันหลังพะพายเข้าไป
เพื่อนๆจึงแยกย้ายกันไปสั่งอาหาร ส่วนฉันไปที่ร้านอาหารตามสั่ง
ร้านสั่งเลยอร่อยทุกอย่าง
" กะเพราหมูสับไข่ดาวคะข้าวผัดไข่ครับ "
ฉันหันขวับไปมองคนที่สั่งอาหารพร้อมฉัน
ฉันตาโตตกใจ รีบหันหน้าไปทางอื่น
"หึหึ" หัวเราะอะไรวะ มีอะไรน่าขำ ฉันคิดในใจ
" อ้าว ไทม์ มากินร้านนี้เหรอ "
ทั้งฉันและคนข้างๆหันไปมองพร้อมกัน