บรูซคือเจ้าบ่าวของหล่อน เนื้อตัวของหล่อนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อ บรูซ คาร์ตันเพียงคนเดียว หล่อนอยากจะรู้นักว่าแววตาสีน้ำเงินเข้มจะเป็นยังไงยามที่บรูซได้ครอบครองกายสาวที่พร้อมพรักต่อเขาแด่เพียงผู้เดียว
ความคิดนี้ทำให้แก้มนวลแดงก่ำ เด็กสาวสะบัดศีรษะกลบเกลื่อนความอาย และหมุนประตูลูกบิดทองเหลืองให้เปิดกว้างออก ร่างอรชรที่สาวสะพรั่งเกินตัวแทรกผ่านรอยแยกของประตู เท้าบอบบางวางลงบนพื้นแผ่วเบาราวกับแมวขโมย ดวงตากลมโตสีดำขลับที่อยู่ภายใต้ผมม้าน่ารักสอดส่ายไปรอบๆ ห้องเพื่อหาเจ้าของหัวใจ แต่ก็ไม่มีเขาคนนั้น
“ไปไหนของเขานะ?”
ทานตะวันหยุดคิด พลันสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่บานประตูห้องน้ำที่ปิดสนิทอยู่ หล่อนเดินเข้าไปหยุดตรงนั้น เอียงหูแนบกับประตู เสียงน้ำตกกระทบลงกับพื้นทำให้รอยยิ้มกริ่มเต็มดวงหน้างาม แม้จะรู้ดีว่าไม่ควรทำ แต่บรูซเป็นของหล่อนนี่ ทำไมหล่อนจะเข้าไปหาเขาไม่ได้
ความคิดแบบเด็กสาวเอาแต่ใจ บงการให้มือ
