ลัลลลินผุดลุกขึ้นนั่งบนเตียงกว้างด้วยความเดียวดาย สมองนึกย้อนกลับไปเมื่อสองสามชั่วโมงที่ผ่านมา หลังจากโยกคลึงกันท่ามกลางสายฝนจนอิ่มแปล้แล้ว ดีแลนก็พาหล่อนกลับมายังคฤหาสน์ของจอร์จ เขาอุ้มร่างอ่อนแรงของหล่อนไปวางในอ่างอาบน้ำ ถูหลังให้หล่อน และจากนั้นก็ทำให้หล่อนครางอยู่ใต้สายน้ำซ้ำอีกครั้งด้วยอำนาจแรงสิเน่หา พอทุกอย่างเสร็จสิ้นเขาก็อุ้มร่างเปลือยเปล่าบอบช้ำของหล่อนมาวางบนเตียง โดยมีเขาตามลงมาทาบทับ เขาจูบหล่อนตั้งแต่เส้นผมจนถึงปลายนิ้วเท้า แผ่วเบา และสร้างความสุขหวานให้กับผู้หญิงไร้ค่าอย่างหล่อนเหลือเกิน หัวใจสาวพองโตกับสิ่งที่ดีแลนทำ เขาทำเหมือนว่าปรารถนาและบูชาร่างกายของหล่อน แต่พอผล็อยหลับไปและตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขากลับไม่อยู่เคียงข้างอีกแล้ว
“อย่าฝันอีกเลย... เพราะมันไม่มีทางเป็นจริง”
หญิงสาวบอกตัวเองเศร้าๆ และก้าวลงจากเตียงกำลังจะเดินลงไปชั้นล่าง แต่ก็สวนกับทีน่าเสียก่อน
“ตื่นแล้วเหร
