8
ครือออ ครือออ ครือออ
"ฮัลโหล ว่าไงกูยอน"
"ว่าไงนะ!"
"ผมจะไปเดี๋ยวนี้"
นั่นคือบทสนทนาโทรศัพท์เวลาตีสอง ก่อนบาร์รอนจะรีบร้อนออกไป ทิ้งให้ฉันนอนอยู่บ้านพักคนเดียว ฉันรู้สึกจุกอก มันเคว้ง เศร้า เสียใจ มึน คิดอะไรไม่ออก ความรู้สึกและคำถามมากมายถาโถมเข้ามา
ทั้งที่ก่อนหน้านี้เรายังมีความสุขด้วยกัน แต่ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา เขาก็วิ่งแจ้นไปหาผู้หญิงอีกคน ฉันแน่ใจชัดแล้วว่า ยัยไอดอลกูยอนนั่น ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมค่ายหรอก ส่วนฉัน...ไม่รู้สิ ฉันเป็นอะไร ว่าที่คู่หมั้น ที่ไม่ได้หมั้นเสียที
ฉันนอนอยู่บนเตียงไม่ลุกไปไหน โง่รอถึงกระทั่งเช้า แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น บาร์รอนไม่ได้กลับมาหาฉัน ไม่มีแม้แต่ข้อความ
"อึก! ฮืออออ" ฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่อีกต่อไป
ทั้งที่คิดว่าถ้าเขากลับมาอธิบาย หรือมีแค่ข้อความส่งมา ฉันจะไม่โกรธ แต่สุดท้าย ฉันเองที่โง่ เขาไม่ได้แคร์ฉันสักนิด
"ฮืออออ อึกๆ ฮืออออ"
ฉันปล่อยโ
