11. ปรนเปรอ เล็กน้อย nc++

1225 คำ

11 ผมนั่งเล่นนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย จนถึงเวลาเอลลี่เลิกเรียน ถึงเดินไปแอบรอที่ประตูทางเข้า เพราะถ้าเพื่อนเธอเห็น เธอจะโมโหใส่ผม ทำเมินเหมือนคนไม่รู้จักอีก รอไม่นานเธอก็เดินออกมาพร้อมกับกลุ่มเพื่อนๆ แต่มีคนหนึ่งที่ผมไม่เคยเห็นหน้า แถมยังเป็นผู้ชายด้วย!!! ผมอยากพุ่งตัวเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของ แต่ก็ต้องหักห้ามใจไว้ พอเธอแยกตัวกับกลุ่มเพื่อน ผมก็รีบเดินไปดักรอ "ไอ้ผู้ชายนั่นใคร" ผมถามเสียงเข้ม "...บาร์รอน^^" เธอตกใจ ก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง "ถามว่าผู้ชายคนนั้นใคร" "เพื่อน" "ไปกินข้าวกัน น้องหิว^^" เธอควงแขนผม พาเดินไปทางเท้าที่ไม่ค่อยมีคน เธอเปลี่ยนเรื่องอีกแล้ว "กินอะไรดีล่ะ" ผมปล่อยผ่านเรื่องก่อนหน้า และสนใจแค่เรา มันเป็นแบบนี้มาตลอด เพราะผมไม่อยากทะเลาะกับเธอ หรือจะบอกว่าหลับหูหลับตาเพื่อให้ความสัมพันธ์นี้ไปต่อก็ได้ "ทำอาหารกินเองมั้ย อยากให้บาร์รอนทำให้กิน" เธอทำหน้าอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม