เขมทัตหมุนตัวกลับไปมองด้านหลังตามสายตาของคนงานที่พากันจ้องข้ามบ่ากว้างของเขาไป และสิ่งที่ได้เห็นก็คือร่างอวบอัดในชุดเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นโชว์เรียวขาของไข่มุก แม้จะมีเตยหอมเดินมาด้วยข้างๆ แต่เขามั่นใจว่าสายตาของคนงานจ้องไปที่เมียตนเองแน่นอน
กรามแกร่งที่มีไรหนวดขึ้นพอสมควรขบกันแน่นจนขึ้นสันนูนเป่ง
เขาหันกลับไปไล่ตะเพิดลูกน้อง ก่อนจะก้าวยาวไป เดินเข้าไปหาไข่มุก
“คุณเขม...”
ไข่มุกถือกล่องใส่ผลไม้เอาไว้ในมือ และเมื่อเห็นเขมทัตเดินมาหาก็ยิ้มกว้างด้วยความยินดี
“เอ่อ... ฉันขอตัวก่อนนะไข่มุก”
เตยหอมเห็นสายตาเกรี้ยวกราดของเขมทัตเข้าก็รีบชิ่งด้วยความหวาดกลัว ในขณะที่เตยหอมไม่เข้าใจว่าคนตัวโตโมโหอะไร
“เคยสั่งแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้เข้ามาในเหมืองตามลำพัง”
“เอ่อ... หนูมากับเตย... เตยค่ะ”
“เตยหอมจะช่วยอะไรเธอได้ เวลาที่เธอถูกสายตาหื่นกามของคนงานในเหมืองข่มขืนเอาน่ะ”
“คะ?”
หล่อนไม่เข้าใจที่เขาพ
