"พะ... พี่ปล่อยหนูเถอะนะคะ...ฮื้อออ''
ความกลัวจนตกใจทำให้ฉันต้องร้องไห้โฮออกมา ตอนนี้คิดได้แค่ว่า...พี่เหล็กอยู่ที่ไหนทำไมยังไม่มาอีก
ควั๊บ
ชายสูงผอมดึงตัวสาวน้อยไว้แนบชิดอ้อมอกก่อนจะลวนลามโดยไม่สนใจว่าเธอกำลังร้องไห้ตัวสั่น
"ไอ้สัส!! "
"ฮื้อออ ฮึก"
".."
เสียงตะคอกดังลั่นฝ่าความมืดออกมา เหล็กที่จูงมอเตอร์ไซค์ไปจนถึงบ้านเพื่อนเขาทิ้งรถเอาไว้เพราะรู้สึกเป็นห่วงโมราแม้ว่าจะยังเจ็บแค้นช้ำใจแต่ความรู้สึกที่ซ่อนภายในใจก็ทำให้เหล็กวิ่งกลับมาหาสาวน้อยทันที
"ใครวะ อยากมีเรื่องเหรอ"
ตุ๊บ! ผวั๊ะ!
ชายทั้ง 3 คนรีบปรี่เข้าไปหาเหล็กในขณะที่เหล็กยืนกำหมัดแน่น สายตาความดุร้ายเกรี้ยวกราดระเบิดขึ้นทันทีเมื่อเหลือบมองเห็นโมรายืนร้องไห้ตัวสั่นอยู่ เขาสวนหมัดเต็มกำลังพร้อมกับต่อสู้จนผู้ชายสามคนเลือดอาบแน่นิ่งนอนกองอยู่ที่พื้นถนนร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวด
"พี่เหล็ก...ฮึก... พอเถอะค่ะเดี๋ยวเขาตาย"
เลือดกร
