"มาตอกย้ำกันหน่อยว่าเด็กดื้ออย่างมึงต้องโดนอะไร!! "
ผมใช้โอกาสที่มีคนเข้ามาจัดการกับโมรา เด็กผู้หญิงที่ขี้อายและกลัวคนรอบข้าง
ณ.ตอนนี้ถ้าผมทำอะไรไปมันก็คงไม่กล้าส่งเสียงร้องโวยวาย
เหล็กยืนขึ้นหลังตรงใช้มือสองข้างขนาบแก้มของโมราก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากหนาเข้าใส่พร้อมกับสอดลิ้นดูดกลืนน้ำลายกันอย่างบ้าคลั่ง
"อึก... อื้อออ" ฉันหายใจไม่ออกแถมยังไม่กล้าส่งเสียงเพราะพี่เหล็กขี้โกงเขาละลาบละล้วงทุกอย่างที่ทำได้ ตอนนี้มือของพี่เหล็กเคลื่อนลงมาที่หน้าอกพร้อมขยำเต้านมเล็กของฉันจนรู้สึกเจ็บ
"ยังคงน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ โมรา" เสียงหายใจหอบของผมพูดแผ่วเพราะประกบจูบปากโมราอย่างเนืองแน่น
"ย...อย่านะคะพี่เหล็ก... อัก"
"ไม่อยากรอแล้ว อ๊าห์"
ผมจับโมราเหวี่ยงจนใบหน้าแนบชิดติดกำแพง ก่อนจะงัดท่อนเอ็นแข็งที่ตั้งลำรอเข้าแทรกใส่กลีบเล็กโดยไร้น้ำหล่อลื่นใดๆ
"อ๊าาก... อื้อ... อึก"
ความเจ็บวิ่งแปลบเข้ามาในสมองทั
