-หอพักเหล็ก-
ฮื้อออ~ ไฟฟ้าดับทั้งหอฝนตกที่นี่แรงมาก คะนิ้งที่กลัวความมืดนั่งอยู่ข้างเตียงเอามืออุดหูร้องไห้จนน้ำตานองหน้า
"ฮื้อออ พี่เหล็ก อึก...คะนิ้งกลัว พี่เหล็กอยู่ไหน'' ฉันตกใจเมื่อต้องอยู่คนเดียว ไม่ชอบที่สุดเวลาเดียวดาย แม้พี่เหล็กจะโทรมาบอกก่อนแล้วว่าจะไปหาผู้หญิงที่ชื่อโมราแต่ฉันก็ยินดีให้ไปเพราะไม่อยากขัดขวางความสุขพี่เหล็กอีก จนสุดท้ายก็ต้องเหลือตัวคนเดียว
กะหลึ่ง!!
"ฮื้อ...อื้ออออ" ก๊อกๆ ฉันเอามือออกจากหูแล้วฟังเสียงเหมือนมีคนเคาะประตู แต่ถ้าเป็นพี่เหล็กคงใช้กุญแจสำรองไขเข้ามาแล้ว
ก๊อก ก๊อกๆ เสียงประตูที่ดังกว่าเดิมจนคะนิ้งรีบยืนขึ้นปาดเช็ดน้ำตาก้าวขาช้าๆ เดินไปเปิดประตู
แกร๊ก~
"ได้ข่าวว่าไฟดับแถวนี้ทั้งแถบ เลยแวะมาดูหน่อยว่าโจรแวบไปขึ้นบ้านใครอีกหรือเปล่า นี่มึง ระ..ร้องไห้''
ทันทีเปิดประตู แดนถือไฟฉายส่องหน้าของคะนิ้งเเล้วพูดคุย แต่ยังไม่ทันพูดจบคะนิ้งพุ่งสวมกอดแดนเ
