คลืน คลืน
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในยามเช้าวันเสาร์เวลา 08.00น.
(สายเรียกเข้า : พ่อ)
(เหล็ก : ว่าไงพ่อ)
(พ่อ: คะนิ้งทิ้งจดหมายว่าจะไปหาแกที่ไทย ทำไมน้องหนีเรียนไป! ฉันโมโหมากนะรีบให้คะนิ้งกลับมาเรียนให้ทันวันจันทร์)
"เชี่ย" ผมกระเด้งตัวหลังจากคุยโทรศัพท์กับพ่อเสร็จ
"มีอะไรคะพี่เหล็ก" เสียงเด้งเตียงจนสั่นไหวทำให้ฉันตกใจตื่น
"คะนิ้งแม่งหนีพ่อมาที่นี่''
"หนี! จะหนีมาทำไมคะ"
-บ้านแดน-
"น้องเมลชอบกินน้ำมะพร้าวขนาดนี้เลยเหรอ" แดนถามสาวน้อยที่นั่งอยู่
"ใช่ค่ะ พี่แดนเก่งจัง"
"เก่งอะไรแค่แกะมะพร้าวให้เนี่ยนะ"
"แต่มันต้องใช้มีดผ่าเอา"
ตึบ
"ได้แล้วทั้งเนื้อทั้งน้ำ" แดนวางมะพร้าวลูกโตบนโต๊ะกลางโซฟา
"ว๊ายยย!! " เมลรีบหยิบมาจนน้ำมะพร้าวหกเลอะใส่ชุดนักศึกษาสีขาวจนเเนบเนื้อ
"เดี๋ยวพี่ไปหยิบผ้าให้"
แดนรีบหยิบผ้ามาช่วยเช็ดทันที เขาย่อคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง
แกร๊ก
ประตูเปิดออก
"ไอ้พี่แดน!! "
