รถมอเตอร์ไซค์สีแดงคันเก่าแล่นมาด้วยความเร็ว ก่อนจะหยุดกึกที่หน้าบ้านของตาพวง เป็นจังหวะที่ร่างสูงโปร่งเดินออกมาพอดี
“ทำไมใส่ขาสั้น”
เขาไม่มองหน้าตาสะสวยที่ใช้เวลาแต่งแต้มอยู่เกือบชั่วโมง แต่ดันมองผ่านลงไปยังกางเกงขาสั้นเผยให้เห็นความขาวสว่างเตะตา
“หวง?”
“อืม”
เขายอมรับแต่โดยดี พร้อมกับแสดงสีหน้าไม่ค่อยชอบใจ
“ฉันก็ใส่ขาสั้นแบบนั้นมาแต่ไหนแต่ไร ไอ้พวกผู้ชายแถวนี้มันมองอ่านกินจนขี้เกียจมองแล้ว”
ฉันว่าพลางตบมือลงแปะ ๆ ที่เบาะด้านหลัง เพื่อเชิญชวนให้เขามานั่งซ้อนท้ายกัน
“พญา”
แต่ดูเหมือนว่าจะมีอุปสรรคเสียแล้ว เพราะตาพวงกำลังเดินออกมาพร้อมเอ่ยเรียกชื่อพี่พญาเสียงดัง คงสั่งห้ามไม่ให้ออกจากบ้านแน่ ๆ
“ช่วงนี้อย่ากินเหล้าเด้อ” (ช่วงนี้งดกินเหล้าก่อนนะ)
“ครับ”
พี่พญารับคำเสร็จ ตาพวงก็เดินกลับเข้าไปในบ้านอีกครั้ง มีปรายหางตามามองฉันอยู่เล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“ทำไมต้องงดเหล้า”
ฉันถาม
