เช้าวันนี้บรรยากาศภายในหมู่บ้านเต็มไปด้วยความเศร้าหมองและอึม
ครึม นั่นเป็นเพราะหมู่บ้านใหญ่ได้ขาดเสาหลักไปอย่างน่าเศร้าสลด ศพของไอ้คนที่เข้ามาบุกรุกบ้านของฉันเมื่อคืนนี้ถูกตำรวจนำไปพิสูจน์เพื่อหาหลักฐานและแรงจูงใจต่อ ส่วนศพของพ่อผู้ใหญ่ก็ถูกนำมาประกอบพิธีกรรมทางศาสนา โดยชาวบ้านเข้ามาร่วมแสดงความเสียใจกันอย่างล้นหลาม
บ้านของฉันถูกปิดตายเอาไว้ชั่วคราว เนื่องจากมีคนตายภายในบ้านถึง 5 ศพ พวกเราคงต้องทำพิธีกันยกใหญ่กว่าจะเข้าพักที่นั่นได้ หรือไม่ก็คงย้ายมาอยู่ที่บ้านของพ่อผู้ใหญ่เลย ตามที่เขาเคยบอกกับพ่อของฉันไว้ว่าหากวันใดที่เขาเสียชีวิต บ้านและทรัพย์สินทั้งหมด ขอยกให้กับฉันแต่เพียงผู้เดียว
“ตำรวจกลับไปล่ะเบาะพ่อ” (ตำรวจกลับไปหรือยังพ่อ)
ฉันวางชามที่เพิ่งเช็ดเสร็จลงบนโต๊ะ ก่อนจะหันมาถามพ่อที่เพิ่งเดินกลับเข้ามาใต้ถุนเพื่อดื่มน้ำ
“อืม กลับไปวังยานี่ล่ะ” (อืม กลับไปเมื่อกี้นี่เอง)
เขาว่าพลา
