“ต่อจากนี้ไปฉันขอให้เธอเลิกคิดเรื่องของคนอื่น โฟกัสแค่ฉันและอนาคตของเราได้ไหม” คัลเลนผละริมฝีปากออกพร้อมกับใช้มือประคองใบหน้าฉันไว้ น้ำเสียงเขาพูดเป็นเชิงขอร้อง
“อื้อ ที่เกลคิดมันก็เป็นเรื่องของเรานะคะไม่ใช่คนอื่นซะหน่อย” คนอื่นที่เขาว่ามาน่ะคุณพ่อของเขาเลยนะ
“เธอคิดจะเอาความรู้สึกของคนอื่นเข้ามามีผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเราไง ไม่อยากให้คิด”
“แต่..”
“ใครจะมองยังไงหรือไม่ชอบ ไม่โอเคแล้วมันยังไง เราจะยอมเลิกกันเพราะคนพวกนั้นหรอ ฉันไม่ยอมหรอกนะ”
“ไม่นะคะ ไม่ซะหน่อย..” ฉันตอบเสียงแผ่ว รู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นแบบที่คัลเลนบอก
“ถ้างั้นก็เลิกสนใจความรู้สึกของคนอื่น เพราะสุดท้ายมันเป็นเรื่องของคนสองคน คือเธอกับฉัน”
“….”
“คิดแค่ว่ารักเรารักมากและจะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นไปด้วยกันแค่นั้นพอ ฉันขอได้ไหม” พูดจบริมฝีปากหนาก็กดจูบลงมาอีกครั้งอย่างอ่อนโยน
ฉันหลับตาพริ้มและให้คำตอบเขาด้วยการจูบ
