หูฉันไม่ได้ฝาดและฉันไม่ได้กำลังฝันอยู่ใช่ไหม คัลเลนกำลังสารภาพรักกับฉันอย่างงั้นหรอ ถึงจะยังไม่แน่ใจว่าเขาพูดจริงหรือพูดเล่น แต่ฉันกลับรู้สึกดีและตื้นตันมีความสุข
“ทำหน้าแบบนั้นทำไม การที่ฉันรักเธอมันแปลกขนาดนั้นเลย ?” อ่า นี่ฉันเผลอทำหน้าแบบไหนใส่เขาไปกันนะถึงถูกทักแบบนั้น
ว่าแต่เมื่อกี้คัลเลนพูดว่ารักฉันใช่ไหม นะ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ถึงก่อนหน้าเขาจะบอกว่ากำลังสารภาพรักก็เถอะ แต่ไม่ได้พูดคำว่ารักด้วยนี่
“เอ่อ.. มะ เมื่อกี้คุณพูดว่ารักเกลหรอคะ” เพราะอยากได้ยินอีกครั้ง ฉันจะตั้งใจฟังให้มันดังก้องอยู่ในใจ
“ก็รักเกลสิ ในห้องนี้มันมีคนอื่นด้วยหรอ”
“อึก~” จู่ๆ หยดน้ำตามันก็รื้นขึ้นมาคลอเบ้า ฉันไม่ได้เสียใจ แต่กลับกัน ดีใจมากต่างหาก
ไม่มีอะไรทำให้มีความสุขได้เท่ากับการที่คนที่เรารักเขารักเราตอบ ยิ่งคนๆ นั้นคือผู้ชายอย่างคัลเลนมันยิ่งดีใจ
เพราะที่ผ่านมาเขาไม่เคยรักใครเลยด้วยซ้ำ แต่วันนี
