มหาวิทยาลัย
เพียะ!!
ฝ่ามือหนาฟาดเข้าเต็มแรง ใบหน้าของมีนสะบัดเอียงซ้ายทันที นินิวไม่รอช้าเร่งเคลียร์ปัญหานี้
"มึงทำอีเยลลี่ขนาดนี้ทำไม!? มันไปทำอะไรให้มึงเจ็บช้ำหนักหนา" นินิวสาดเสียงแข็ง
"เพราะมันนั่นแหละที่แย่งผู้ชายของกูไป!!"
"ผู้ชายของมึงอะคนไหนเเรดเงียบอย่างมึงคงมีเป็นค่อนจังหวัด"
"ก็พี่บอลไงตอนเราเรียนมอห้า"
ทุกอย่างย้อนกลับไปเมื่อตอนที่สามคนยังเป็นเด็กมัธยม เยลลี่มีเพื่อนสนิทเพียงแค่มีนกับนินิวเท่านั้น
วันหนึ่งรุ่นพี่มอหกเดินเข้ามาจีบเยลลี่ แต่เธอกลับปฏิเสธเขากลางโรงอาหาร อีกฝ่ายก็ยังไม่ลดละความพยายาม สุดท้ายเยลลี่จึงจำยอมเปิดโอกาสให้เขาจีบ แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกเนื่องจากเธอบอกกล่าวหากว่าเข้ากันไม่ได้ต้องจบความสัมพันธ์นี้ สุดท้ายก็เป็นไปตามคาดไม่ถึงเดือนเยลลี่ก็บอกเลิกทันทีถึงแม้ว่าจะไม่ได้คบหาเป็นแฟน
"โอ๊ยยย! อีมีนมึงนี่ผูกใจเจ็บเรื่องปัญญาอ่อนนะ ถึงอีเยลลี่จะปฏิเสธหรือไม่พี
