ความลับของคุณเลขา 🔥 🔥

1873 คำ
“วันนี้ได้กลับเร็วเหรอ ยิ้มมาเชียว” เมื่อเหลือบไปเห็นรุ่นน้องเดินด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมกับถือกระเป๋ามาด้วย คงมีไม่กี่เหตุผล ถ้าไม่ใช่เพราะได้เลิกเร็ว ก็คงเพราะจะได้ไปดูคอนเสิร์ต หรือแฟนมีตติ้งศิลปินที่ ชอบนั่นแหละ “โหยพี่ฟาง ก็นาน ๆ ทีจะได้กลับไว” ข้าวหอมย่นจมูกเล็กน้อย ไม่แปลกเลยที่อีกฝ่ายจะรู้ทัน เพราะส่วนมากแล้วมักจะได้กลับจริง ๆ ก็ตอนที่เจ้านายเลิกงานนั่นแหละ “ได้มองหน้าหล่อ ๆ ของบอสเวลาทำงาน ให้พี่อยู่ทั้งคืนก็ไหว” ฟางทำหน้าเคลิ้มเมื่อนึกถึงประธานสุดหล่อทำหน้าขรึม ๆ เวลามองเอกสาร มันแสนจะดีต่อใจ แม้จะมีอายุน้อยกว่าตน แต่ก็เรียกว่าเป็นอาหารตาชั้นดี “พี่ลองมาเป็นเลขาแทนหนูไหม” “ฮ่า ๆ ล้อเล่นน่า ให้ทำงานกับบอสตลอดพี่ได้ลาออกกันพอดี” ว่าจบทั้งสองสาวก็หัวเราะคิกคักพร้อมกัน ก่อนจะรีบเดินลงลิฟต์พร้อมกับรอยยิ้ม ข้าวหอมทำงานเป็นเลขาให้กับประธานบริษัทอย่างเตชินมาสี่ปีแล้ว โดยที่ก่อนหน้านี้ยังเป็นเพียงรองประธานเท่านั้น ในตอนนั้นเธอเข้ามาด้วยอายุเพียงยี่สิบสามปี เพราะอ่านนิยายมาเยอะแล้วคิดว่าการเป็นเลขามันคงจะสวย ๆ ไปวัน ๆ แต่ใครจะคิดว่างานที่โถมเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ทำเอาแทบไม่มีเวลา กว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางนั้นก็ไม่ง่ายเลย ในตอนนั้นจะเป็นเพียงผู้ช่วยเลขา แต่เมื่อเตชินได้รับตำแหน่งประธานเต็มตัว ข้าวหอมก็ถูกเลื่อนตำแหน่งให้มาเป็นเลขาส่วนตัวเขาด้วยเช่นกัน แม้งานจะหนักเอาการ แต่แลกมากับค่าแรงที่คุ้มค่า แถมยังมีสวัสดิการดี ๆ ก็ทำให้ตนเลือกที่จะทำงานต่อที่นี่อย่างไม่ลังเล อีกทั้งช่วงปีหลังที่รับช่วงต่อมาค่อนข้างวุ่นวายไม่น้อย ดังนั้นจึงหาโอกาสได้ยากที่จะได้กลับพร้อมคนอื่น ๆ เพราะหน้าที่ของตนนั้นยังรวมไปถึงการส่งเจ้านายให้ถึงบ้าน แม้เขาจะมีคนขับรถส่วนตัวก็ตาม เพราะใบหน้าหล่อ ๆ กับท่าทางเอาจริงเอาจังเวลาทำงาน ด้วยฐานะและความเก่งกาจในการบริหาร เรียกว่าครบถ้วนตามแบบฉบับผู้ชายในอุดมคติเลยเป็นที่หมายปองของสาว ๆ ทั้งในและนอกบริษัทไม่น้อย เวลาที่ใครแซวหรือพูดเรื่องนี้ ก็จะมีแต่ข้าวหอมเท่านั้นที่ไม่ค่อยมีส่วนร่วมกับในบทสนทนา ‘วันนี้คุณเตนัดทานข้าวกับคุณไต้ฝุ่น ฉันเลยได้กลับตามเวลาเลิกงาน ถึงจะเสียดายที่ไม่ได้มีโอทีเพิ่ม แต่การได้เห็นสองคนไปเดทกันมันดีต่อใจมากกว่ายอดเงินซะอีก’ เมื่อกลับถึงห้องข้าวหอมก็รีบจดบันทึกลงในสมุดส่วนตัว แม้จะมีคนชอบเตชินมากแค่ไหน แต่เรดาห์สาววายของเธอนั้นยังไงซะ ประธานสุดหล่อของทุกคนต้องเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทหล่อเข้มที่แวะเวียนมาหาเป็นประจำอย่างแน่นอน! “หึหึหึ อยากรู้จังเลย เวลาอยู่สองคนคุณเตจะอ้อนคุณฝุ่นไหมน้า” ข้าวหอมนอนพูดคนเดียวด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย ใช่แล้ว นอกจากเงินที่สูงลิ่วของตำแหน่งเลขาส่วนตัว อีกสิ่งที่เป็นแรงจูงใจในการทำงานก็เพราะเธอเป็นสาววายตัวแม่ แถมยังมองเตชินเป็นแมวจอมหยิ่ง มากกว่าจะมองเป็นประธานหน้าหล่อสุดเนี้ยบอย่างที่คนอื่นเห็น แม้จะเป็นสาววาย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไปมโนไปกับทุกคนที่เจอหรอกนะ แม้จะมองว่าบอสสุดหล่อนั้นคู่ควรกับผู้ชายอยู่แล้วก็ตาม หากย้อนกลับไปช่วงตอนที่ได้รับช่วงต่อ นอกจากความเหนื่อยล้าจากการทำงานที่ผ่านมาจะสัมฤทธิผลด้วยการได้เลื่อนตำแหน่งพร้อมกับเจ้านาย คงไม่สู้การได้เห็นชายหนุ่มยิ้มกว้างเมื่อเพื่อนสนิทบินมาจากต่างประเทศเพื่อแสดงความยินดี ‘ไหนบอกว่าไม่ว่างไง’ บอสหนุ่มยิ้มจนตาปิด ก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดเพื่อนที่วิ่งมาพร้อมช่อดอกไม้ ‘นายได้ตำแหน่งทั้งที ฉันจะไม่มาได้ยังไง ฉันเป็นคนที่เห็นนายพยายามมาตลอดนะ’ ชายหนุ่มผมสีเทาที่แต่งตัวสบาย ๆ ทว่าก็รู้ว่าชุดแสนเรียบง่ายนั่นแม้ไม่ใช่เสื้อสูทอย่างเป็นทางการ แต่ก็เป็นแบรนด์เนมทั้งตัวที่ไม่ได้ทำให้เขาดูหมองไปกว่าคนอื่น ๆ เลย ‘ขอบใจมากนะ’ ‘ระหว่างเราคำว่าขอบคุณมันไม่จำเป็นหรอกนะ’ แล้วหน้าที่รับแขกอย่างเธอก็ไม่จำเป็นเช่นกัน เพราะเจ้านายได้พาเพื่อนคนสำคัญไปนั่งที่โต๊ะวีไอพีด้วยตัวเอง บทสนทนาที่คนอื่นมองเห็นมิตรภาพของเพื่อนรักที่ไม่เจอกันนาน ทว่าไม่ใช่กับข้าวหอมที่กลั้นยิ้มจนปวดกราม แล้วไหนจะสายตาเปล่งประกายของทั้งสองคนที่เต็มไปด้วยความยินดีนั้นในสายตาเธอมันคือการแสดงความรักแบบไม่ใช้คำว่ารักต่างหาก นับตั้งแต่นั้นมาเธอก็ตั้งตนเป็นแฟนคลับของคู่นี้แบบลับ ๆ แม้จะได้แต่ระบายความจิ้นลงในบันทึกลับส่วนตัวก็ตาม .......... “วันนี้คนสวยขาจะไลฟ์ไหมน้า” หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็มานอนเช็กโซเชียลอย่างที่ทำเป็นประจำ นอกจากข้าวหอมจะเป็นสาววายที่ชอบดูผู้ชายรักกันแล้วนั้น ช่วงสองปีที่ผ่านมาเธอค้นพบว่าแค่เห็นมุมชวนจิ้นมันไม่พอสำหรับตน เลยเริ่มเข้าสู่วงการที่เรียก ‘แอคเค่อ’ หรืออีกชื่อก็คือ ‘แอคลับ’ นั่นเอง คนที่ตนติดตามส่วนมากจะเป็นผู้ชายตัวเล็ก ๆ หน้าหวาน ๆ หุ่นสวย ๆ ไม่ว่าจะเป็นเดี่ยวหรือคู่ ก็ชอบทั้งนั้น ทำให้มุมลับที่ไม่มีใครรู้ของคุณเลขาคนสวยที่ทำงานเก่งแสนเก่ง เบื้องหลังยามว่างจะเป็นการเปิดคลิปหรือภาพโป๊ของผู้ชายหลากหลายแบบ ไม่เพียงแค่ดูแบบสาธารณะเท่านั้น ข้าวหอมนั้นยังเสียเงินเพิ่มเพื่อให้ได้ชมแบบสุดพิเศษอีกด้วย ‘Nichiio is live’ “อ๊ายยย ชิโอะคุงของมะมี้” ร่างบางเด้งตัวขึ้นมาอย่างจริงจังเมื่อเห็นแจ้งเตือนแอคเคาท์ ‘ลูกชาย’ คนล่าสุดที่เธอเพิ่งติดตามได้ประมาณหกเจ็ดเดือน แค่เพราะหุ่นเอยอะไรเอย ทั้งยังคำพูดและท่าทางแสนยั่วยวน มันทำให้คันยุบยิบในใจ จนเปลี่ยนมาเป็นแฟนตัวยงได้อย่างง่ายดาย “สวัสดีครับทุกคน ช่วงนี้ชิยุ่งมากเลย คิดถึงกันไหมครับ” เสียงหวานที่แม้จะฟังก็รู้ว่าเป็นผู้ชาย พูดผ่านไมโครโฟนของแอปพลิเคชันเพื่อช่วยปิดบังตัวตนได้อีกขั้นของระบบ ถึงจะรู้แบบนั้นแต่ในสายตาของข้าวหอม มันก็ช่างเข้ากับใบหน้าสวย ๆ ที่แม้ไม่เคยได้เห็น ทว่ามั่นใจว่าต้องสวยแน่ ๆ นั่นเอง ชายหนุ่มภายใต้หน้าที่มีผ้าคลุมไว้ให้เห็นตั้งแต่ปากลงมา แม้จะไม่ได้เห็นเต็ม ๆ แต่ก็จินตนาการได้ว่าเจ้าของช่องคงหน้าตาดีไม่น้อย อีกอย่างที่ทำให้ข้าวหอมชอบเป็นพิเศษเพราะชิโอะนั้นเป็นแอคเคาท์ผู้ชายที่ชอบสวมชุดลูกไม้ ไม่ว่าจะเป็นชั้นใน ไปจนถึงถุงน่องก็ตาม นอกจากนั้นเจ้าสิ่งนั้นมันทั้งดูสะอาดสะอ้านเสียจนเห็นทีไรใบหน้าร้อนผ่าวตลอด หลายครั้งก็คิดว่าถ้าเป็นผู้ชายคงเข้าไปจีบคนสวย ๆ แบบเขาแน่นอน ภาพชายหนุ่มในจอมือถือคุยเล่นกับแฟน ๆ คนอื่น ๆ รวมถึงเริ่มทำตามยอดโดเนทที่รีเควสสิ่งง่าย ๆ อันไหนที่ทำไม่ได้เขาก็จะหาอย่างอื่นมาเซอร์วิสให้แทน จึงทำให้ผู้ติดตามนั้นเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็ว ข้าวหอมนอนเบียดขาเข้าหากันด้วยความวูบไหวในช่องท้อง มองภาพท่อนรักถูกมือเรียวลูบไล้ไปมาตามคำสั่งของคนอื่นที่บอกว่าให้รูดขึ้นลงแต่ห้ามเสร็จ เสียงครางกระเส่าในลำคอทำเอาคนฟังนั้นกลืนน้ำลายอึกโต คนที่ไม่เคยมีแฟนเพราะรสนิยมการเป็นสาววาย แถมยังชอบผู้ชายหน้าสวย ๆ เขาก็ไปมีผัวกันหมด ทำให้โสดมาตลอดยี่สิบเจ็ดปี รู้อีกทีก็กดให้ของขวัญราคาแพงในช่องไลฟ์ไปเสียแล้ว “ขอบคุณสำหรับโดเนทครับพี่เก้า อยากให้ชิทำอะไรดีครับ” เสียงใสดังออกมาจากหน้าจอ เพราะใช้ชื่อภาษาอังกฤษสั้น ๆ ว่าข้าว เพราะส่วนมากคนที่ดูจะเป็นผู้ชาย ทำให้ข้าวหอมรับบทเก้าไปโดยปริยาย ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่คิดจะแก้ไขความเข้าใจผิดแต่อย่างใด “ให้ผมใช้ผ้าปิดปากมาเล่นกับเจ้านี่เหรอครับ ฮั่นแน่ หลอกให้ผมเปิดหน้าใช่ไหมล่ะ” น้ำเสียงทะเล้นตอบกลับมา ทำเอาข้าวหอมยิ้มไม่หุบ มันคันยุบยิบที่หัวใจจริง ๆ นั่นแหละ “แต่ไม่ต้องห่วงนะ ผมมีหลายผืน” ว่าจบชายหนุ่มก็หยิบผ้าปิดหน้าซีทรูสีขาวขึ้นมา มุมกล้องเลื่อนลงต่ำจนเห็นลอนกล้าม แกนกายสีสวยกว่าที่ควรจะเป็น มือหนาคว้าผ้าขึ้นมาคลุมท่อนรักเอาไว้ ทว่าผ้าที่บางแสนบางก็ทำให้เห็นไปถึงไหนต่อไหน ยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่มากกว่าเดิมเสียอีก ชายหนุ่มใช้สองมือลูบไล้ท่อนเนื้ออย่างเสียวซ่าน เนื้อผ้าเสียดสีไปมายิ่งเพิ่มความกระสัน เสียงครางทุ้มต่ำ พร้อมกับสะโพกที่เด้งสู้มือในบางครั้ง เรียวขายาวนั้นสวมถุงน่องตาข่ายอยู่ด้วย ยิ่งทำให้ภาพตรงหน้าทำเอาคนตัวเล็กหน้าแดงซ่านเลือดลมสูบฉีดจนเหมือนจะวูบเสียตรงนั้น ‘ไลฟ์วันนี้ชิโอะคุงสุดยอดมาก 10/10 ไปเลย ให้ตายสิฉันเผลอกดโดเนทไปตั้งพันห้า แต่ตอนที่ชิโอะชักเร็ว ๆ จนแตกใส่ผ้าซีทรูสีขาวนั่นก็คุ้มแล้วที่จ่ายไป แถมเขายังครางเรียกชื่อพี่เก้าด้วย ฮือออ มะมี้จะหาเงินมาเปย์หนูเยอะ ๆ นะครับ’ เมื่อจบไลฟ์คนที่ทรมานจากการดูคนสวยขาไลฟ์สดก็รีบจดใส่สมุดลับของตนทันที เพราะนิสัยที่ชอบจดทุกอย่างนอกจากเรื่องงานแล้ว ไดอารี่เล่มสำคัญก็เต็มไปด้วยเรื่องของคู่จิ้นต่างๆ บ้าง หรือเจ้านายกับเพื่อนสนิทบ้างนั่นเอง ล่าสุดก็เต็มไปด้วยเรื่องของชิโอะคุงที่เธอคลั่งไคล้เป็นพิเศษนั่นเอง เพราะอยู่คนเดียว อีกทั้งปกติก็ไม่ได้มีใครมาหาที่ห้อง เลยไม่ต้องกังวลว่ามันจะถูกค้นพบอย่างแน่นอน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม