เช้าวันต่อมา
ไอศูรย์มองสองหนุ่มสาวที่นั่งตรงข้ามกันกับเขาพูดคุยหยอกล้อกันด้วยความสนุกสนานแต่เขากลับมีสีหน้าที่บูดบึ้งราวกับเด็กน้อยอายุห้าขวบ เขาไม่น่าหลงกลเจ้าลูกเขยเจ้าเล่ห์คนนี้เลยอุตส่าห์คิดว่าเจ้าหมอนี่อยากจะทำดีเอาใจเขาแต่กลับกลายเป็นว่าเขาดันถูกวางยาจนหลับยาวเสียรู้ให้ลูกเขยจนได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหจนควันออกหูถ้าปกรณ์ไม่ขึ้นไปปลุกเกรงว่าเขาคงจะหลับยาวไม่ตื่นเพราะกำลังนอนหลับสบาย
“เอ่อ นายครับ”
ปกรณ์ที่ร่วมโต๊ะทานอาหารมื้อเช้าในวันนี้ด้วยทำใจกล้ายกมือขึ้นสะกิดผู้เป็นนายที่เอาแต่จ้องมองคุณหนูไออุ่นกับธามไทเขม็งตาแทบไม่กระพริบ ทำให้ไอศูรย์ถึงกับได้สติใบหน้าที่บูดบึ้งในคราแรกพลันปรับให้เรียบเฉยเย็นชาก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้นมหวานที่ยืนอยู่ด้านข้างเตรียมมื้อเช้าได้
“ช่วงนี้สุขภาพของคุณท่านต้องได้รับการบำรุงนมหวานก็เลยทำเมนูเช้าอ่อนๆอย่างข้าวต้มบ่อยเกินไปหวังว่าทุกคนจะไม่เบื่อกันก่อนนะค
