คอนโดธามไท
ครืด ครืด ครืด
เสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโซฟาทำให้ธามไทที่เพิ่งยกเค้กก้อนโตมาวางบนโต๊ะรีบวิ่งมารับโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มทันที เพราะคนที่โทรมาในเวลานี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฌอแตมเพื่อนรักของไออุ่นที่เขาได้นัดแนะกับเด็กสาวให้โทรมาบอกเขาก่อนที่จะออกมาจากโรงเรียนเพื่อที่เขาจะได้เตรียมทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยทันเวลาที่ไออุ่นเดินทางมาถึงพอดี
“ว่าไงแตม”
“เฮียไทม์ขา ฮือ ฮือ ช่วยหนูไอด้วย...”
ตุ้บ
โทรศัพท์มือถือในมือพลันร่วงหล่นลงบนพื้นเมื่อได้ฟังเฌอแตมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับไออุ่นให้เขาฟังด้วยน้ำเสียงสะอื้นไห้ความสุขที่เขากำลังจะเอื้อมมือไปคว้าเอาไว้พลันหายไปจนหมดสิ้นเมื่อไออุ่นถูกลักพาตัวไปโดยที่เฌอแตมเองก็ไม่รู้ว่าคนๆนั้นคือใคร
ธามไทค่อยๆหันไปมองรอบๆห้องที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยฝีมือของเขากับลูกน้องที่ช่วยกันเนรมิตรห้องรับแขกธรรมดาๆให้เต็มไปด้วยสีสันสวยงามราวก
