ตอนที่ 102
[ข้าคิดว่าเจ้ายังไม่อิ่ม]
ที่ด้านล่างของโรงเตี๊ยมเหยียนชิงที่จัดการเรื่องยาสมุนไพรเสร็จได้ร่ำลาฮูหยินเพื่อตามมาพบคุณชาย โดยมีตงฟาง
หยางที่รู้ว่าลู่หลิงซียังมิได้คิดกลับเมืองหลวงง่าย ๆ จึงออกมาพร้อมเหยียนชิง ทว่าทั้งสองกลับมาเจอหลิงเสวี่ยหลางที่ต้องการพบซ่งเสวี่ยอิง และได้แอบออกจากเรือนตงฟางมาอีกครา ด้วยกุนซือหนุ่มที่มิค่อยชอบใจที่เห็นหลางหลางของเขาเอาแต่เข้าหาแม่นางน้อยของญาติผู้พี่ จึงตามติดรองแม่ทัพหนุ่มมิห่าง
"ดูเหมือนห้องฝั่งปีกซ้ายจะถูกเหมาไว้นะขอรับ" เหยียนชิงเอ่ยเมื่อเงยมองขึ้นไปยังชั้นสองฝั่งปีกซ้ายที่ไร้ผู้คนผ่านไปมาบริเวณระเบียงทางเดิน
"เหมารึ? ไยเสี่ยวซีต้องเหมาห้องพักด้วย" ตงฟางหยางข้องใจยิ่งนัก
"อืม...เกรงว่าคงพูดมิได้ขอรับ แต่นี่ใกล้ยามอู่แล้ว ข้าน้อยว่าหาอะไรกินก่อนขึ้นไปเถิดขอรับ" เหยียนชิงว่า ด้วยเดาใจคุณชายของตนออกอยู่บ้าง จึงมิอยากให้คุณชายตงฟางและท่านร
