ตอนที่ 122
[อุบายเพื่อเสี่ยวอี้]
"ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ ข้าซุ่มซ่ามเดินชนท่านตาเข้า แต่ท่านตามิได้เจ็บที่ใด ข้าว่าเรารีบตามคุณชายไปเถิดเจ้าค่ะ" สาวน้อยตอบ แล้วคลี่ยิ้มน้อยให้ผู้ติดตามหนุ่ม
"อย่างนั้นรึ เช่นนั้นไปเถิด อ่อ...ทางที่ดีเจ้าควรเดินตามหลังคุณชาย ข้าจะรั้งท้ายเอง" เหยียนชิงรับคำแล้วกำชับนาง
"อ่า...ข้ารู้แล้วเจ้าค่ะ"
ขณะเดินนำร่างสูงเสวี่ยอิงก็คิดไปด้วยว่านางจะทำอย่างไรให้คุณชายซื้อเจ้าเสี่ยวอี้กลับไป
เจ้าแมวป่าลายหินอ่อนท่าทางเอาเรื่องมิต่างจากหลิงซ่งหลานผู้เป็นเจ้าของ แม้แต่นางเองก็ยังมิรู้เลยว่าจะสามารถจับตัวมันได้หรือไม่
"เสวี่ยอิง!" ลู่หลิงซีหันมาส่งเสียงเรียกสาวน้อย
"จะซื้ออีกแล้วหรือเจ้าคะ" นางเอ่ยถามทันที เมื่อคุณชายยกคันศรเล็กขึ้นมาให้นางดู
"เสี่ยวหยางตีของเจ้าหักไปแล้ว เจ้ายังจะเก็บซากไว้ทำไม" คุณชายหนุ่มว่า
"ข้าบอกคุณชายไปแล้วว่าใช้คันศรเล็กมิเป็น ไยต้องเสียเงิน
