ตอนที่ 127
[พี่จะสางผมให้เจ้า]
"พี่อยากทรมานเจ้าแรงๆ ลึกๆ มิอาจสอดคาไว้ได้แม้เพียงเสี้ยวอึดใจ อยากอัดกระแทกตัวตนของพี่เข้าไปในกายเจ้าซ้ำๆ ให้เจ้าเป็นของพี่อย่างมิมีจบสิ้น" คุณชายกระซิบบอก
เขาหมดสิ้นแล้วความร้ายกาจที่เคยกระทำใส่นาง ยิ่งได้รักนาง เขาก็มีแต่ยิ่งหลงนาง อยากกลืนกินนาง ทำให้นางเป็นของเขาซ้ำๆ ความรู้สึกเช่นนี้มันช่างหอมหวานทว่าทรมานยิ่งนัก
"คุณชาย…" สาวน้อยพึมพำ นัยน์ตาคู่สวยรื่นไปด้วยม่านน้ำตาใส ทว่าเรียวปากนางนั้นกำลังคลี่ยิ้มหวานให้เขาอย่างดีใจยิ่ง
"ข้าคงหลงเจ้ามากอย่างที่บ่าวไพร่ว่า เสวี่ยอิง...เจ้าจะดูแลตัวเองดีๆ มิให้ข้าต้องกังวลใช่รึไม่" เขาเอ่ยถามน้ำเสียงจริงจัง
"เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ ข้าจะดูแลตัวเองดีๆเพื่อท่าน เพราะข้าเองก็หลงใหลท่านจนมิอยากจากไปที่ใด อยากอยู่เช่นนี้ เคียงข้างท่านไปตราบนานเท่านาน ข้ารักท่าน...ลู่หลิงซี" สาวน้อยเอ่ยบอกความในใจของนางด้วยน้ำเสียงอ่อนหว
