สุดท้าย ปฐพีก็นั่งรอนิ่งๆไม่ได้อีกต่อไป เขาหุนหันออกจากห้อง และทำท่าจะก้าวขาลงบันได ก่อนที่สายตาจะเหลือบมองไปเห็นบิดา ที่ยืนมองมาที่เขาเช่นกัน
สีหน้าของบิดาเรียบเฉย บ่งบอกไม่ได้เลย ว่าท่านรู้สึกแบบไหน หลายคำถามที่เขาสงสัย ทำไมบิดาไม่ยอมไปหลับไปนอน แล้วยืนมองแบบนี้มันหมายความว่าไง
"แกจะไปไหน"
ท่านก็คงจะร้องถามอย่างอดไม่ได้ เมื่อเห็นเขาก้าวขาลงไปตามขั้นบันได โดยไม่คิดจะสนใจอะไร ประจวบกับเวลา ที่ไม่น่าจะเหมาะแก่การออกไปไหนเช่นเดียวกัน
"ไปตามหมวย"
และเขาก็เลือกที่จะพูดมันออกไป ไหนๆเขาก็ประกาศกร้าวออกไปแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องปิดบังสิ่งใดอีกต่อไป
"ฉันนึกว่าฉันคุยกับแกเข้าใจแล้วนะพี นี่แกจะเป็นคนดื้อด้าน เอาแต่ใจแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่!"
เขาถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะยกมือเสยผมตัวเองไปมา
"หมวยออกจากบ้านไปกลางดึก ที่คอนโดก็ไม่มี ห้องเพื่อนก็ไม่มี พ่อคิดว่าผมควรอยู่เฉยๆอย่างนั้
