ถึงเวลา

1288 คำ

เมื่อมัลลิกาไม่ยอมหันกลับมาหา หรือพูดสิ่งใดกลับมา เขาจึงขยับกายเข้าหา เข้าไปขวางหน้าเธอไว้ทันที "ได้ไหมหมวย เธอก็น่าจะรู้ว่าคนอย่างพี่ไม่เคยขออะไรแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน เธอคิดว่าเธอสวยนักหรอ.. เล่นตัวอยู่ได้ หน้าอย่างพี่นี่ระดับไหน ใครๆก็อยากจับพี่กันทั้งนั้น พี่ไม่ได้เมานะโว้ย พี่จริงจัง เธอควรพูดอะไรสักอย่างดิวะ.." เขาเริ่มจะหัวเสียขึ้นมา เมื่อน้องสาวกำมะลอเอาแต่ตั้งท่า โดยไม่ยอมเอ่ยปากพูดสิ่งใดออกมาสักคำ "อย่าเล่นตัวให้เยอะนะหมวย ไม่มีใครแสนดีเหมือนพี่หรอกนะพี่บอกก่อน.." "อะไรหรอคะที่ว่าดี.." แล้วคำพูดของเธอ ก็ทำให้ความมั่นใจของเขาเลือนหายทันที "พี่มีดี ที่พี่ไม่ตอแหลไง พี่ไม่มีพิษมีภัย รู้สึกแบบไหนแสดงออกแบบนั้น ไม่ตีสองหน้า เธอว่าคนแบบนี้มันไม่ดีหรอ.." "................" "โอเคนะหมวย ตามนั้นเลยนะ เธอจะมีมันพี่ไม่ว่า ถือว่าแค่ดูๆกันไป แต่ระหว่างนั้น พี่ก็จะอยู่ข้างกายเธอเหมื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม