เสียงแตรที่หน้าบ้าน เป็นเสียงแห่งการยุติทุกสิ่งทุกอย่าง เขายอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระอีกครั้ง จากนั้นก็พูดบางสิ่งบางอย่างออกมา
"เอาสิ ถ้ากล้าไปก็ออกไปเลย ถ้าคิดจะไม่เชื่อคำสั่งของฉัน เธอก็ออกไป.."
เขากราดนิ้วชี้ไปที่ประตูหน้าบ้าน ที่มองเห็นอยู่ร่ำไร ว่ารถผู้ที่มาใหม่จอดอยู่ตรงนั้น เขาเพ่งสายตามองมายังเธอนิ่ง ในขณะที่เธอเองก็ไม่คิดจะทิ้งความตั้งใจ แม้จะดูออก ว่าพี่ชายปลอมๆกำลังไม่พอใจอยู่มากแค่ไหนก็ตาม
เธอก้าวถอยหลัง จากนั้นก็หมุนกายออกไปทันที ไม่มีเสียงร้องห้าม ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆทั้งนั้น แต่ก็ดีเหมือนกัน เพราะเธอก็เหนื่อยเกินกว่าจะต่อปากแล้วเช่นกัน
ผู้ชายที่เธอรักมากฉีกยิ้มให้ตั้งแต่ที่เธอมองเห็นอยู่ไกลๆ ใบหน้าของเขาเคยเป็นยังไงก็ยังเป็นอยู่อย่างนั้น ดูดี และมีเสน่ห์ตามแบบฉบับของเขาอย่างเดิม
"ให้พี่ไปขออนุญาตคุณพ่อของหมวยก่อนไหม"
เขาแสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการถามไถ่ ส่วนเธอก็ท
