มาวัดกัน

1252 คำ

ปฐพีกลับเข้ามาที่บ้านอีกครั้ง หลังจากได้ระบายด้วยวิธีการปลดปล่อยกับผู้หญิงที่เขาเคยพอใจ ไม่ถึงกับสุขสม แต่ก็ไม่เลวจนเกินไป ถือว่ายังพอคลายหงุดหงิดไปได้มากอยู่เหมือนกัน ระหว่างที่เขากำลังจะก้าวขาเข้าห้อง จู่ๆเขาก็ลอบมองไปที่ห้องข้างๆ ไม่ใช่เพราะเจ้าของห้องยืนอยู่แถวนั้น แต่เป็นเพราะเกิดอยากรู้ขึ้นมา ว่าภายในห้องนอนห้องนั้นมันจะเป็นอย่างไร ไวเท่าความคิด เขาจับลูกบิดประตูโดยไว ก่อนที่จะทำการดันเข้าไปในทันที ไม่ต้องมีคำว่ามารยาท เพราะเขาเป็นลูกชายแท้ๆของเจ้าของบ้าน เพราะฉะนั้น เขาจะเข้าห้องไหนก็ได้! เขากวาดสายตาออกไปรอบห้อง แน่นอนว่ามันไม่มีใครอยู่ในห้องทั้งนั้น แม้แต่คนที่เป็นเจ้าของห้อง ที่เมื่อเช้าอ้างกล่าวว่าไม่สบาย ก็ยังหายออกจากบ้าน และจนป่านนี้ก็ยังไม่ทันได้กลับเข้ามาด้วยซ้ำไป เขาไล่เปิดตู้เสื้อผ้าอย่างเชื่องช้า ชุดยัยป้าเชยๆยังมีมากมายออกจะเต็มตู้ด้วยซ้ำไป ไม่ว่าจะมองตัวไหนก็เป็นก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม