บทที่ 7 ถูกกวนประสาท
กว่าจะเคลียร์กับนาเดียร์เสร็จก็เป็นชั่วโมง เพราะต้องเตี๊ยมคำพูด ซักซ้อมกันหลายอย่างเพื่อเตรียมความพร้อมตอนเจอเพื่อน ที่สำคัญกว่าจะอธิบายให้เธอเข้าใจว่าทำไมวันนี้เขาถึงไม่ให้ชาวแก๊งเจอก็เล่นเอาเหงื่อตก ส่วนเรื่องไข่มุกก็เคลียร์ แต่ไม่รู้เธอจะเข้าใจมากน้อยแค่ไหน
น่าแปลกที่นาเดียร์ไม่พูดถึงเรื่องโชว์หนูจิ๋วกับเรื่องจูบสักคำ พอเธอไม่พูดเขาก็ไม่พูด เข้าใจว่าอีกฝ่ายคงเขินอายตามนิสัย เขาเองก็กระดากปากจะเอ่ยถึง เพราะตามจริงก็ยังไม่มีคำอธิบายที่แน่ชัดว่าทำไปทำไม
จะว่าหน้ามืดตามัวก็ไม่ใช่ จะว่าเธอดื้อเลยอยากแก้เผ็ดก็ไม่เชิง ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะบรรยากาศและสถานการณ์พาไป และหากตัวเขาเผลอคิดเกินเลยมากกว่าสถานะที่มี นาเดียร์จะยังเห็นเขาเป็นเพื่อนสนิทอยู่หรือเปล่า?
“นึกว่าจะไม่ตามมาซะแล้ว” อัคคีละมือจากแล็ปท็อปเพื่อทักเพื่อนหน้ามึนด้วยรอยยิ้มยียวน
อ้ายทัพก็ยังลากอีแตะไปไหนมาไหน
