หลังจากที่นอนมองร่างบางหลับตาพริ้มอยู่จนลมหายใจของเธอนั้นสม่ำเสมอดังเช่นคนที่นอนหลับสนิททั่วไปภาคินจึงค่อยๆ ละสายตาจากดวงหน้าที่เขาจดจ้องมาเนิ่นนาน อยากกอดเธอไว้เหมือนกับหลายคืนที่ผ่านมาแต่ด้วยสถานที่ที่ไม่เหมาะสม เขาจึงได้แต่มอง... ชายหนุ่มหันกลับมามองเพดานห้องก่อนความคิดจะลอยล่องไปถึงเรื่องราวในวันเก่าก่อนที่เขาพยายามลืมและไม่พูดถึงแต่เรื่องมันก็ยังเด่นชัดเป็นปมอยู่ในใจเขาตลอดมา
แปดปีที่แล้ว
ภาคินก้าวลงจากรถยนต์คันหรูของที่บ้านลงมาด้วยท่าทีที่คล่องแคล่วตามแบบฉบับของคนที่มั่นใจในตนเอง เขามองรั้วโรงเรียนนานาชาติเซนต์แอตลาสโรงเรียนแห่งใหม่ของเขาอย่างพอใจ เพราะหากดูจากภายนอกก็ไม่เลวเท่าไหร่ถ้าเทียบกับโรงเรียนเก่าของเขาที่ฮ่องกง
เพราะว่าที่บ้านของเขาย้านถิ่นฐานมาตั้งรกรากที่เมืองไทยเขาจึงต้องมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ เรื่องนี้มันไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาเลยแต่ปัญหาที่เขาหัวเสียเล็กน้อยตอนนี้ค
