EP36 :
เช้าวันต่อมา ร้อยแก้วยังอยู่ในชุดเดิม เพราะหล่อนยังไม่ได้กลับออกไปจากโรงพยาบาลเลย หล่อนเฝ้ารอเวลาที่จะได้เยี่ยมจาคอฟ แต่ก็ถูกลิลินขัดขวางตลอด
“น้องแก้ว... พี่ขอน้ำหน่อยจ้ะ”
เสียงแหบแห้งของมิ่งหล้าดังขึ้น ปลุกให้ร้อยแก้วที่กำลังจมอยู่ในบ่อแห่งความทุกข์รู้สึกตัวขึ้นมาชั่วขณะ
“ได้... ได้จ้ะพี่หล้า” หลังมือรีบยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะลนลานไปรินน้ำใส่แก้ว แล้วกลับมาที่ข้างเตียงของมิ่งหล้า หล่อนปรับเตียงให้ตั้งขึ้น และให้มิ่งหล้าดูดน้ำจากหลอดพลาสติก
“ขอบใจน้องแก้ว” มิ่งหล้าฝืนยิ้ม หน้าตายังคงซีดขาว เพราะเมื่อวานเสียเลือดไปมาก
“พี่หล้านอนพักนะจ๊ะ หมอสั่งอย่าเพิ่งขยับตัวจ้ะ” ร้อยแก้วปรับเตียงของมิ่งหล้าให้เอนนอนเหมือนเดิม
มิ่งหล้าน้ำตาซึม ยกมือขึ้นลูบหน้าท้องของตัวเอง
“พี่ตั้งใจจะบอกกับเสี่ยตอนเย็นเมื่อวา
