คนที่ได้ชื่อว่าเผด็จการรับโทรศัพท์มาแล้วก็จัดการกดปิดเครื่อง ของขวัญถลึงตามอง กัดฟันกรอด ความโกรธพลุ่งพล่านแต่แล้วก็ต้องเปลี่ยนเป็นตกใจรีบเบนหน้าหนีแทน เมื่อจู่ ๆ คนบอกว่าจะออกไปข้างนอก ก็ถอดเสื้อกางเกงออกเหลือไว้แต่ตัวเปล่าเปลือย ของขวัญแอบเหล่ตากลับมามองเห็นแผ่นหลังกว้างกับสะโพกสอบแล้วตะลึงตาเบิกกว้างว่าเขาช่างสมบูรณ์แบบอย่างไม่มีที่ติ หัวใจเธอแทบกระดอนกระเด็นไม่กล้าไล่สายตามองต่อ รีบดึงสายตากลับมาทันทีจึงเห็นแค่กองเสื้อผ้าที่เขาถอดทิ้งไว้กับพื้นหน้าตาเฉย
ของขวัญหน้าแดงซ่านคิดไม่ถึงว่าเขาจะหน้าไม่อายได้ขนาดนี้ คิดจะโป๊เปลือยก็ทำได้ดื้อ ๆ ขณะที่เธอหันหลังกลับมาและไม่ได้มองเขาอยู่ เขาก็หยิบเสื้อเชิ้ตกับกางเกงทำงานอย่างดีมาสวมจนเสร็จ
“อยู่แต่ในนี้ห้ามไปไหนถ้าต้องการอะไรให้บอกคนของผมที่ดูแลอยู่ พวกเขาจะจัดหามาให้ทุกอย่าง”
...ยกเว้น อิสรภาพ ของขวัญคิดต่อในใจ เมื่อกางนิ้วห่าง ๆ ที่ปิดนัยน์ต
