“ห้ามตามมานะ จะไปทำอะไรก็ไป!”
สาวน้อยโวยวายใส่อีกครั้ง จากนั้นก็เดินลงบันไดจากไป ปล่อยให้ป้าแก่ ๆ ยืนมองตามด้วยท่าทางเป็นห่วง
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
แพรลดาเดินออกจากบริเวณบ้านหลังใหญ่ของพ่อแม่ ไปยังเขตบ้านหลังเก่าทรงหรูโบราณของผู้เป็นย่าที่ตายจากไปนานแล้ว
ที่นี่มีพื้นที่กว้าง อีกทั้งบรรยากาศรอบ ๆ ยังเต็มไปด้วยไม้ดอกไม้ประดับ และการตกแต่งสวนแบบสไตล์อังกฤษ จนดูสวยงามราวกับคฤหาสน์ในเทพนิยายยังไงยังงั้น
แม้ว่าปัจจุบันนี้ มันจะดูรกหูรกตาไปบ้าง แต่มันก็พอจะทำให้แพรลดารู้สึกสบายใจและเป็นอิสระทุกครั้ง
ที่ได้ออกมาเดินเล่นที่นี่ เหมือนสมัยยังเป็นเด็ก
สาวน้อยเดินชมนกชมไม้ ลึกเข้าไปเรื่อย ๆ
ผ่านตัวบ้าน ไปยังบริเวณสวนกุหลาบกับต้นไม้สูงต่ำที่ปลูกสลับกัน จนดูร่มทึบ
แต่ยังคงมีแสงแดดยามสาย ลอดผ่านกิ่งไม้ลงมาให้ความสว่างพอรำไร ทำให้รอบ ๆ บริเวณดูไม่น่ากลัวมากนัก
เธอก้าวเท้าเดินไป จนถึงพื้นที่ซึ่งเริ่
