“เป็นอะไรคะ อย่าบอกนะว่าเป็นแบบที่แม่ของคุณบอกจริงๆ” เหมือนฝันเอ่ยถามสามีหมาดๆ ของตนเองด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่าเขาเป็นแบบที่มารดาเขาบอกจริงๆ แต่จะให้เขายอมรับเหรอ บอกเลยว่าไม่มีทางหรอก
“ก็จริงๆ น่ะสิ รู้มั้ยว่าฉันคิดถึงเธอขนาดไหน ผู้ใหญ่ใจร้ายพวกนั้นไม่เข้าใจเลย เดี๋ยวรออยู่นี่ก่อนนะจะมากอดให้หายคิดถึง ไปล็อคประตูก่อน เดี่ยวผู้ใหญ่ใจร้ายพวกนั้นจะโผล่เข้ามารบกวนอีก ถ้าล็อคแล้ว ต่อให้ใครมาเคาะก็ไม่มีทางเปิด คอยดูเลย” ธามหันมาจุ๊บแก้มเจ้าสาวของเขาด้วยความคิดถึง ก่อนที่เขาจะผละออกไปล็อคประตูห้องด้วยความรีบร้อน ราวกับว่ากลัวว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะเดินกลับเข้ามาในห้องหอของเขาและเธออีก เล่นเอาเจ้าสาวอย่างเหมือนฝันหัวเราะออกมาเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างธามจะมีมุมนี้ เธอต้องขอบคุณเหมือนฝันนะที่คิดเรื่องเดิมพันวันนี้ ไม่อย่างนั้นเรื่องของเธอมันคงจะเป็นแค่ความฝัน ต้องเรียกว่าความฝันที่ไม่มีวันเป
