ห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุงเทพมหานคร
ธามขับรถเข้าไปยังลานจอดรถของห้องสรรพสินค้า เหมือนฝันมองหน้าชายหนุ่มด้วยความแปลกใจ เธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มเข้ามาจอดที่นี่ทำไม ธามรู้ตัวว่าหญิงสาวกำลังมองอยู่เขาจึงหันมายิ้มละมุนให้แก่หญิงสาว
“มาลงไปซื้อของกัน” ธามกล่าวด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
“ซื้ออะไรคะ คุณไปเถอะเดี๋ยวฉันรอในรถ” เหมือนฝันกล่าวด้วยความรู้สึกเรียบเฉย เพราะเธอไม่อยากก้าวล่วงเข้าไปยุ่มย่ามในชีวิตของชายหนุ่มมากจนเกินไป
“ไม่ได้เธอต้องลงไปเลือกของกับฉัน” ธามเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่งการ
“เลือกอะไรคะฉันเลือกของไม่เก่งหรอก” เหมือนฝันกล่าวอีกครั้งด้วยความรู้สึกไม่พอใจ
“ก็เลือกของให้ตัวเองมันจะยากตรงไหน” ธามเริ่มมีอารมณ์กับความดื้อรั้นของหญิงสาว
“เลือกอะไรคะฉันไม่ได้อยากได้อะไร” เหมือนฝันกล่าวออกมาเสียงอ่อน
“จะลงจากรถดีๆ หรืออยากจะให้ผมจัดการคุณบนนี้ห๊ะ..” ธามกล่าวด้วยแววตาดุ ทำให้เหมือนฝันรีบกุลีกุจอลงจา
