คนกำลังจะโดนจับกิน...2

597 คำ
“ผมว่าผมชักจะชอบคุณแล้วสิครับ” ธามกล่าวด้วยใบหน้ากรุ้มกริ่ม ตอนนี้ลมหายใจของเขารดอยู่ที่ตนคอขาวของหญิงสาว “คุณ...คุณ...พูดอะไรออกมาคะ” เหมือนฝันรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน นี่เขาไม่ใช่เกย์ใช่มั้ย หรือสิ่งที่เขาทำทั้งหมดก็คือละครฉากหนึ่ง “ก็พูดตามความรู้สึกเท่านั้นแหล่ะ” ธามกล่าวจบก็เปลี่ยนเป็นอุ้มหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนแข็งแกร่ง ก่อนจะพาเธอเดินไปยังห้องวีไอพี ที่ทางร้านจัดเตรียมไว้ต้อนรับลูกค้าวีไอพี ที่ต้องการใช้สถานที่แห่งนี้เป็นสังเวียนรัก “คุณจะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันเถอะนะ ฉันอยากกลับบ้านแล้ว” เหมือนฝันเอ่ยด้วยความรู้สึกกลัว เพราะเธอไม่คิดว่าการที่เธอต้องการพิสูจน์ความเป็นชายของเขา จะทำให้เธอต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ “คุณเป็นคนก้าวเข้ามาหาผมเอง ถ้าผมปล่อยคุณออกไปผมก็เสียดายแย่สิ” ธามกล่าวพร้อมกับเปิดประตูห้องวีไอพีด้วยความทะมัดทะแมง “คุณเป็นเกย์ไม่ใช่เหรอ ปล่อยฉันไปเถอะนะ” เหมือนฝันตัดสินใจกล่าวสิ่งที่เธอคิดตั้งแต่แรกออกไป เพราะเธอคิดว่าหากพูดไปเขาจะต้องปล่อยเธออย่างแน่นอน “ใครบอกคุณล่ะ ผมไม่ยุ่งกับผู้หญิงก็ไม่ได้แปลว่าผมไม่ใช่ผู้ชายนี่นา” ธามกล่าวพร้อมกับพาหญิงสาวมาวางที่โซฟาข้างเตียงนอนอันสุดหรู “ฉันเชื่อแล้วนะว่าคุณเป็นผู้ชาย คุณปล่อยฉันไปเถอะนะ” เหมือนฝันกล่าวด้วยความรู้สึกกลัว เพราะเธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ชายหนุ่มทำอยู่มันคือความจริงหรือเขาแค่แกล้งหลอกเธอเท่านั้น “ถ้าผมมาขนาดนี้แล้ว ผมไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ หรอก อย่าพยายามให้เหนื่อยเลย” ธามยักคิ้วให้หญิงสาว ทำให้เธอเริ่มรู้สึกว่าเขาจะทำตามที่เขาพูดจริงๆ “ฉันยอมรับก็ได้ว่าฉันแค่อยากรู้ว่าคุณเป็นเกย์มั้ย ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าไม่ใช่ฉันก็ขอโทษแล้วกันนะ คุณปล่อยฉันไปเถอะ” เหมือนฝันกล่าวพร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอนชายหนุ่ม “มันไม่ง่ายอย่างงั้นแล้วสิ พอดีวันนี้ผมเกิดพอใจคุณ แล้วผมก็คงไม่ปล่อยผู้หญิงสวยแบบคุณออกไปจากห้องนี้โดยที่ผมไม่ทำอะไรหรอก” ธามกล่าวด้วยเสียงขู่เข็น ทำให้เหมือนฝันละล้าละลัง เธอตัดสินใจไม่ถูกว่าเธอควรจะทำอย่างไรต่อไปดี “เอ่อคุณธามคะ ดิฉันเป็นพนักงานบัญชีที่วิศวภัทร ดิฉันแค่ต้องการพิสูจน์ว่าคุณป็นเกย์มั้ย ได้โปรดให้อภัยดิฉันด้วยนะคะ ดิฉันไม่ตั้งใจล่วงเกินคุณธามจริงๆ” เหมือนฝันงัดไม้ตายออกมา เพราะเธอมั่นใจว่าเมื่อธามทราบว่าเธอเป็นพนักงานบริษัทของเขา แล้วเขาจะปล่อยเธอออกไปจากห้องนี้ “ฉันจะบอกอะไรให้นะฉันจำเธอได้ตั้งแต่แรกแล้ว เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอพูดมา มันไม่มีผลอะไรต่อการตัดสินใจของฉัน เธออยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันเป็นเกย์มั้ย งั้นฉันจะให้เธอพิสูจน์ด้วยตัวเธอเองแล้วกัน เดี๋ยวจะหาว่าฉันแมนแค่ราคาคุย” ธามกล่าวพร้อมกับก้มหน้าลงไปใกล้หญิงสาว เหมือนฝันรู้สึกลมหายใจติดขัดขึ้นมาทันที เธออายเสียจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เพราะแผนการของเธอถูกเขาจับได้ตั้งแต่แรก อย่างนี้เธอคงไม่มีหน้าทำงานอยู่ที่บริษัทเขาอีกเป็นแน่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม