หยวนซีหยางเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี เขาชอบถูกมู่ถิงฟางทุบตีด้วยกำปั้นน้อย ๆ รู้สึกอยากเป็นทาสรักของนาง
มู่ถิงฟางทุบเขาจนเหนื่อยอ่อน นางหยุดมือพร้อมลมหายใจเหนื่อยหอบ ถูกแม่ทัพหยวนซีหยางเดินแบกมาไกลโข หลังจากถูกจับก้นไปหลายครา นางทุบเขาจนเจ็บมือ ไหล่หนาหาได้สะเทือนไม่ ร่างเขาทำจากเหล็กหรืออย่างไรจึงได้แข็งแกร่งนัก
"ทุบคู่หมายจนพอใจแล้วหรือยัง" คนขี้ตู่เอ่ยว่าตนเป็นเป็นคู่หมายของนาง
"ใครเป็นคู่หมายของเจ้า"
"ข้าจองคุณหนูสกุลมู่อย่างเป็นทางการด้วยการจับก้น" นิมิตใหม่ของการเกี้ยว จับก้นเท่ากับจองเป็นเจ้าสาว
"ไอ้เจ้าบ้าแม่ทัพ เจ้าช่างหน้าทน หากการล่วงเกินสตรีถือเป็นการจับจอง ถ้าเช่นนั้นคงมีคดีข่มขืนไปทั่วเมือง"
"เจ้าอยากให้ข้าข่มขืนเจ้างั้นรึ"
"เปล่า! ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น" มู่ถิงฟางหน้าร้อน ทั้งอาย ทั้งโมโหยิ่งกว่าเดิม ไม่ว่าจะพูดจาด่าทออย่างไร หยวนซีหยางก็ได้แต่ใช้ความหน้าด้านเข้าสู้
