"เฮียเป็นยังไงบ้าง" บาสมาถึงโรงพยาบาลหลังจากตรัยคุณโทรบอก ในขณะที่เด็กสาวนั่งหลับอยู่บนตักแกร่ง
"คงไม่เป็นอะไรมาก หมอกำลังทำแผล"
"เฮียพายูมิกลับไปนอนบ้านก่อนไหม ทางนี้ผมจัดการเอง"
"รอดูอาการมุกก่อน"
"เฮียยังรู้สึกอะไรกับเธออยู่ไหม" บาสรู้ดีว่าว่าตรัยคุณเคยรักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน จนอดเป็นห่วงความรู้สึกของน้องสาวอย่างยูมิไม่ได้
"ความรู้สึกกูเปลี่ยนไปแล้ว"
"คำว่าเปลี่ยนไปของเฮีย มันคงไม่ได้ทำให้น้องสาวของผมคนนี้ต้องร้องไห้นะ"
"ไม่ ยูมิจะไม่ร้องไห้...." เขาชะงักลงเมื่อหมอเปิดประตูออกมาจากห้องฉุกเฉิน เขาจับแขนทั้งสองข้างของยูมิโอบรอบลำคอ จับศีรษะของเธอมาซบที่ซอกคอ แล้วช้อนก้นของเธอขึ้นอุ้มราวกับกำลังอุ้มเด็กน้อย
"คนไข้ไม่เป็นอะไรมากนะครับ มีเพียงบาดแผลที่แขนขวาที่ต้องดูแลเป็นพิเศษ ให้นอนพักที่โรงพยาบาลสักคืนก็กลับบ้านได้แล้วครับ หมอขอตัวไปดูคนไข้ท่านอื่นก่อน"
"ขอบคุณครับ"
"นี่ตกลง
