“พี่คีย์ เชื่อใจลิตาได้ไหม ไม่ว่าเหตุผลจะเป็นเพราะอะไร บอกลิตาได้ไหม ถึงมันจะเลวร้าย ถึงมันจะไม่ดี แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว บอกลิตาได้ไหม ได้ไหมคะ” ลลิตาพยายามอ้อนวอนขอให้เขาเล่าให้เธอฟัง ไม่ว่าเหตุผลมันจะแย่แค่ไหน เธอก็ยอมรับฟัง
เธอพร้อมจะให้อภัยเขา ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเลวร้ายสักแค่ไหน แต่ภาคีก็ยังคงส่ายหน้า ไม่ยอมเล่าสิ่งที่เกิดขึ้น เขาเพียงแต่ขอโทษเธอและร้องไห้
“พี่คีย์บอกลิตาได้ไหม ถ้าพี่บอกไม่ได้ ความสัมพันธ์ของเราก็ไปต่อไม่ได้นะคะ ลิตาคงจะระแวงอยู่อย่างนี้ กลัวอยู่อย่างนี้ สุดท้ายแล้วความรู้สึกนี้จะทำร้ายความสัมพันธ์ของเรานะคะ”
“ลิตา พี่ขอโทษ พี่ขอโทษจริง ๆ ให้อภัยพี่ได้ไหม พี่รักลิตาคนเดียวจริง ๆ นะครับ ไม่ว่าวันนี้หรือเมื่อสิบสองปีที่แล้ว ความรักของพี่เป็นของลิตาคนเดียว คนเดียวจริง ๆ”
เสียงร้องไห้ของคนทั้งคู่ยังดังไม่หยุด พวกเขากอดกันแน่นและร้องไห้กับอดีตที่ผ่านมา ร้องไห้ให้กับคว
