"ช่างเถอะหนา วิศวะก็ไม่ได้ว่างขนาดนั้นนี่นา" เพราะมัวแต่คิดว่าไลก้าจะกำลังสืบเรื่องราวของฉันเลยกระวนกระวายไม่มีสมาธิทำงานทั้งวัน น้องชายฉันเป็นประเภทไม่ฟังใครด้วย เหมือนที่ป๊าบอกว่าน้องรู้แล้ว ถ้าเป็นคนฟังเหตุผลคนจริงๆ ป่านนี้คงโผล่หน้ามาซักไซ้อยากรู้ความจริงจากฉันแล้ว
ไลก้า
ว่าแล้วไม่อยากคิดให้ปวดหัวก็รีบยกโทรศัพท์กดโทรหาน้องชาย แนบหูอยู่ไม่นานปลายสายก็กดรับพร้อมกับความเงียบ
"ฮัลโหลก้า…"
(ว่า?) น้ำเสียงเย็นชาแบบนี้ฉันเชื่อว่าคงรู้แล้ว
"ก้าอยู่ไหนเหรอ?"
(อยู่มหา’ลัย ลินมีอะไร?)
"อ อ๋อ…เปล่าหรอก ลินแค่โทรหาเฉยๆ เห็นช่วงนี้เงียบหายไป"
(เรียนหนักน่ะ ลินไม่มีอะไรจะบอกก้าใช่ไหม?)
"ไม่มี…ไว้เจอกันที่บ้านนะ ลินคิดถึง"
(อืม งั้นก้าวางแล้วนะ)
ติ๊ด.
สายถูกตัดไปด้วยปลายสายที่รีบร้อนวางโดยที่ฉันไม่ทันจะได้ตอบ ไลก้าอยู่มหาวิทยาลัย กำลังเรียนอยู่คงไม่มีเวลามาสนใจเรื่องของเราหรอก คิดได้ดังนั้
