บทที่ 47 คนเคยๆ กัน

1320 คำ

PHOENIX TALK สองวันที่แล้ว "มาที่นี่ทำไม?" ผมตวัดสายตามองคนตรงหน้าที่ไม่ได้เจอกันนานนับหลายปี และหวังว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแต่แล้วเธอก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าจนได้ เธอคืออลิซลูกของเพื่อนแม่ผมที่ตามติดกันแจ ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นผมชอบเด็กนี่ตรงไหนแต่ผมออกตัวเลยว่าผมไม่ชอบเธอเลยสักนิด เธอช่างน่ารำคาญ พูดมากจนผมหงุดหงิดแทบบ้า และวันนี้ก็เช่นกัน เธอยืนส่งยิ้มตรงหน้าผมอยู่นานหลังจากที่ผมให้คนตัวเล็กของผมขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนเพราะไม่อยากให้เธอต้องมารับรู้เรื่องไร้สาระพวกนี้กับผม "ไม่ได้เจอกันตั้งนาน อลิซคิดถึงพี่จังเลยค่ะ" ร่างบางว่าพร้อมกับรีบสับเท้าเดินเข้ามาหาผมอย่างเร็ว แต่ผมไวกว่าถอยหลังกรูไม่กี่ก้าว การ์ดที่รู้หน้าที่ก็รีบมาบังตัวผมกันเธอไว้ทันที "หยุดอยู่ตรงนั้น" ไม่ได้ถือศีลแต่อย่างใด ทว่าคนที่ผมให้เข้าใกล้เกาะแกะตัวผมได้ต้องเป็นลิลินของผมเท่านั้น "แต่ก่อนเราก็เคยเล่นด้วยกันนะคะพี่ฟิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม