บรรยากาศบนรถไม่ได้เงียบงัน เพราะอิงฟ้าชวนธาวินคุยมาตลอดทาง ในขณะที่หล่อนก็ถูกบังคับให้ตอบคำถามบ้างในบางครั้ง
จนกระทั่งรถยกล้อสูงแล่นผ่านรั้วเข้ามายังไร่สตอเบอรี่กว้างใหญ่ที่คุ้นเคย และสักพักล้อรถยนต์ทั้งสี่ก็หยุดหมุนที่หน้าบ้านไม้สักหลังใหญ่
“เย้ ถึงบ้านสักที”
อิงฟ้าพูดขึ้นอย่างดีใจ ก่อนจะหันมาชวนหล่อนด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“ฝัน เข้าบ้านกันเถอะ”
“อืม”
หล่อนตอบรับด้วยรอยยิ้มที่ปั้นแต่งขึ้นมา พร้อมกับเปิดประตูเพื่อจะก้าวลงจากรถ แต่รถมันยกสูงกว่าปกติมาก ทำให้ตอนลงหล่อนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น ท่ามกลางความตกใจของอิงฟ้า ส่วนธาวินหล่อนไม่อาจรู้ได้ว่าเขารู้สึกยังไงที่เห็นร่างของหล่อนร่วงลงไปกองกับพื้นดิน
“ตายแล้วฝัน...!”
อิงฟ้ารีบวิ่งอ้อมรถมาประคองเพื่อนรัก ในขณะที่ทอฝันพยายามฝืนยิ้มและหยัดกายลุกขึ้น
“ฉันยังไม่ตาย... แค่ตกรถน่ะ”
หล่อนพยายามทำเหมือนว่าตนเองไม่เป็นอะไร ทั้งๆ ที่เจ็บข
