“เรื่องแต่งงานผมว่ายังไงก็ต้องจัดครับ แต่ภาคินเป็นคนมีเชื่อเสียงจะจัดเล็กๆ ก็คงไม่ได้ เราอาจต้องใช้เวลา แต่ผมยืนยันว่าลูกชายของผมจะรับผิดชอบและแต่งงานกับลูกสาวของคุณอย่างแน่นอนไม่ต้องเป็นห่วง”
“ได้ยินแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย แล้วสินสอดล่ะคุณจะให้เท่าไหร่”
“พ่อค่ะ พูดแบบนั้นได้ยังไงน่าเกลียด”
“น่าเกลียดตรงไหน เขาได้แกไปแล้วเขาก็ต้องสินสอดพ่อสิ”
“เท่าที่ผมรู้มาคือคุณแต่งงานไปมีครอบครัวใหม่แล้วนะครับคุณสุพจน์” ภาคิมองหน้าว่าที่พ่อตาที่ดูเหมือนอยากจะได้เงินจากเขามาก
“พูดแบบนี้คือจะไม่ให้สินสอดกันเหรอ ก็ลองดูสิถ้าไม่ให้ผมจะประจานให้คนอื่นรู้กันไปเลยว่านักธุรกิจใหญ่อย่างพวกคุณมันใจดำมากแค่ไหน”
“ผมยังไม่พูดเลยว่าผมจะไม่ให้”
“แล้วจะให้เท่าไหร่”
“เรื่องจำนวนเงินผมอยากจะคุยกับมัดหมี่เอง”
“บอสค่ะ มัดหมี่ไม่เอาค่ะ”
“นังมัดหมี่เงียบไปเลยนะ พ่อจะเรียกสินสอดเขาเท่าไหร่แกไม่ต้องมายุ่ง”
“
