ทว่ายังไม่ทันจะก้าวไปถึงที่ตั้งเครื่องจักรชายหนุ่มกลับรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้น ชายฉกรรจ์สองคนยืนอยู่ท่ามกลางเงามืดซึ่งทอดตัวอยู่ใต้แสงเงินยวง ทั้งสองกำลังพูดคุยตกลงอะไรบางอย่างก่อนจะหยุดชะงักขณะทศภาคเดินเข้าไป จากที่ตรงนั้นห่างพอจะมองเห็นเสี้ยวหน้าที่ไม่คุ้นอยู่ในเงาจันทร์ คนทั้งคู่หันรีหันขวางเมื่อเห็นว่ามีคนมาและทำทีท่าร้อนรน
“นั่นใคร...เป็นคนงานที่นี่หรือ?...คนของชัชวาลหรือเปล่า”
ทศภาคถามไปด้วยเสียงอันดังทว่าไม่มีสรรพสำเนียงใดตอบรับกลับมา
“คุณภาค!...มีอะไรหรือครับ? เฮ้ย! แกสองคนไม่ใช่คนงานที่นี่นี่หว่า!”
สิ้นเสียงคำรามลั่นของชัชวาล ชายหนุ่มจึงรู้แน่แก่ใจว่าคนที่เห็นตรงหน้าในยามวิกาลเช่นนี้หาได้มาดี และเมื่อฉุกใจคิดได้ร่างสูงใหญ่ก็ทำท่าจะดึงกระบอกปืนพกแบเร็ตต้าที่พกติดตัวมาด้วยจากบั้นเอว
...เปรี้ยง!!...
“คุณภาค!...”
ดวงตาของชัชวาลเบิกโพลงเมื่อสิ้นเสียงสนั่นยิ่งก
