“ขอบคุณมาก...คุณทศภาค...แต่ผม ขอปฏิเสธที่จะรับมันไว้”
สมพงษ์ยังคงจับจ้องใบหน้าของบุรุษร่างสูงใหญ่ผู้ซึ่งเปรียบเสมือนภาพเงาสะท้อนบิดาผู้ล่วงลับของทศภาคด้วยแววแห่งความรำลึกก่อนจะแลเลยไปยังชายหนุ่มอีกคนที่มีความละม้ายคล้ายกันหากแตกต่างในท่าที
“หลังจากผมได้ทุกอย่างมาจากพ่อของพวกคุณ สวรรค์ก็อยู่กับผมได้เพียงไม่นานเพราะนรกชั่วกาลมันเกาะกินใจผมเมื่อรู้ว่าคุณทศพิศกับภรรยาตัดสินใจหนีปัญหาด้วยการฆ่าตัวตาย ผมรู้เพียงว่าเขามีลูกชายสองคนแต่หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าเด็กสองคนนั้นไปอยู่เสียที่ไหน จนผมลืมพวกคุณไป และวันหนึ่งที่คุณทศภาคกลับมาพร้อมหลักฐานในมือว่าผมเป็นคนโกงบริษัทจนล้มละลาย ตอนแรกผมตกใจและเสียดายทรัพย์สินที่ต้องคืนพวกคุณจนหมด แต่เมื่อกลับมาคิดอีกที นี่อาจเป็นโอกาสที่จะได้ปลดเปลื้องความผิดบาปที่มันกัดกินหัวใจของผมเรื่อยมาซึ่งเรื่องนี้ผมไม่เคยบอกภรรยาและลูกสาวของผมเลย บ้านหลังนั้นผมได้มาจากความต
