”วันนี้พี่ขอเลี่ยงเองนะ“
พี่ฟางที่เดินตามเราสามคนมา ในฐานะพี่รหัสของพะพิง พี่เขาก็คงอยากจะเลี้ยงไอติมน้องรหัสเขานั่นแหละ แต่บังเอินอยู่กันสามคน เขาก็เลยต้องเลี้ยงซะให้หมด ฉันกับณิชาเลยพลอยได้กินของฟรีไปด้วย
”อืมนี่ของแกสองคน“
พะพิงถือไอติมเดินมายื่นให้ ก่อนจะเดินกลับไปรับไอติมของตัวเองจากพี่ฟาง
”แกดูนี่สิหน้ากินนะ“
ณิชายื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดูเมื่อเห็น กับข้าวบางอย่างบนหน้าจอมือถือของเธอ ฉันเอียงไปมองตาม พร้อมทั่งเลียไอติมไปด้วย
”พี่คะสแกนนะคะ“
เสียงของพี่ฟาง พูดแต่ฉันกับณิชาก็ไม่ได้สนใจที่จะไปมองเท่าไรนัก เพราะหลังจากที่ได้กินไอติมฉันก็รีบกินมันให้หมด ก่อนที่ไอติมจะ ละลายทิ้งซะก่อน
”ได้ค่ะ QR Code อยู่ด้านหน้าสแกนได้เลยค่ะ“
เสียงของเจ้าของร้านดังออกมาจากภายในร้าน
”เรียบร้อยนะคะ“
”ค่ะขอบคุณค่ะ“
”พี่ฟางนั่งก่อนนะคะ“
พะพิงพาพี่ฟางเดินมายังยังโต๊ะม้าหินอ่อนที่ว่างอยู่ ก่อนที่พี่ฟา
