บทที่ 5 รักร้อนต้องห้าม
1036 คำ
อดอยาก
อดอยาก คำนี้คงใช้กับนายหัวสิงหาได้ดีเพราะเขารู้สึกว่าตนเองเป็นแบบนี้มาหลายเดือน ถึงจะเซ็กซ์โฟนกับเมษาเกือบทุกวันแต่สิ่งนั้นก็ไม่ได้ทำให้เขาหายอยากเลย เขาอยากจะทำแบบนั้นกับเธอวันละหลายต่อหลายครั้งแต่ก็กลัวว่าเธอจะเตลิดและไม่ยอมกลับมาหาเขา
วันนี้เธอกลับมาแล้ว มาอยู่ข้างเขา เขากอดกระชับร่างบางเข้าหาตัวเองอย่างคิดถึงและห่วงหวง เมษาหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าตั้งแต่เธอย่างเท้าเข้ามาในห้องนอนจนกระทั่งบ่ายเธอก็ยังไม่ได้ออกจากห้อง เขาร่วมรักกับเธอหลายต่อหลายรอบ แต่ละรอบกินเวลายาวนาน เมษาและเขาร้องครางจนดังคับเกาะ ดีที่แถบนี้ไม่มีที่พักของใครนอกจากของเขา
เมษาชอบที่ได้ร่วมรักกับเขา มันดีมาก ดีจนเธอไม่คิดว่าจะมีความรู้สึกนี้อยู่ตัวเธอ ลำลึงค์ใหญ่โตที่ครูดผ่านผนังมดลูกของเธอเข้าออกและถี่เร็วเพียงเท่านี้ก็สร้างความสุขความเสียวจนเธอไม่อยากให้เขาหยุด อยากจะกดแช่ตัวเขาไว้ในตัวเธอทั้งวันทั้งคืน
ยิ่งตอนที่เธอขึ้นขย่มเขามันยิ่งสร้างความสุขให้เธออย่างที่เธอไม่คาดคิด แค่สลับให้เธอมาอยู่ด้านบนเพียงแค่เท่านี้ ทำไมมันถึงได้เสียวซ่านมากกว่าตอนเธออยู่ด้านล่าง
“เมษา เมษา” เสียงชายหนุ่มเรียกหญิงสาวข้างกาย ตอนนี้เกือบจะสี่โมงเย็นแล้วเธอยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเพราะเขาและเธอร่วมรักกันสนุกสุดเหวี่ยงโดยไม่ได้สนใจจะกินข้าวกินปลา ด้วยความกลัวว่าจะเสียเวลาในการร่วมรัก สิ่งเดียวที่ได้ดื่มกินคือน้ำของกันและกัน
“อืม...นายหัว”
“ตื่นได้แล้ว หิวหรือยัง”
“ค่ะ หิวแล้วค่ะ”
“มากินข้าวก่อน” เขาอุ้มร่างบางออกจากห้องนอนไปยังห้องครัวเธอใส่เพียงชุดนอนกระโปรงตัวบาง ทั้งบ้านเงียบไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นนอกจากเขาและเธอ
“ไม่มีคนอยู่เหรอคะ”
“ไม่มี”
“นายจะให้หนูช่วยงานอะไร” เธอถามเพราะว่ายังไม่ได้คุยรายละเอียดงานกับเขาเลย มาถึงก็จ้ำจี้กันจนหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า แค่คิดถึงเรื่องที่เธอกับเขาเอากันจนที่นอนเปียกไปทั้งที่นอน เมษาก็ต้องหนีบขาเข้าหากันเพราะความเสียวซ่านที่ยังหลงเหลืออยู่
“แค่นอนอ้าให้ฉันเอาก็พอ” เมษาหน้าชาเพราะคำพูดเขา แค่นี้สินะสิ่งที่เขาคิดกับเธอ ก็ไม่แปลกใจหรอกก็เธอยอมให้เขาเอง ยอมตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาขอดูของของเธอ
“แล้วนายแม่จะไม่รู้เหรอคะ”
“เธอไม่พูด ฉันไม่พูด ใครจะรู้ บนเกาะนี้ไม่มีใครมาทางโซนนี้หรอก เธอจะร้องครางแค่ไหนก็ได้” ชายหนุ่มพูดพร้อมทั้งตักข้าวต้มเข้าปาก เขาไม่ใช่คนอ่อนโยนและไม่คิดว่าชีวิตนี้จะรักใคร นอนกับผู้หญิงมาเยอะจนจำหน้าไม่ได้ จะแปลกอะไรที่จะนอนกับเธออีกสักคน
ตอนนี้เขาคงแค่กำลังอยากลิ้มรสความสดใหม่ของเธอเท่านั้น เขาไม่รู้หรอกว่าร่างกายเขามันจะเบื่อเธอเมื่อไหร่
สิงหามันคนขี้เบื่อ จะให้มายึดติดกับใครไปทั้งชีวิตเขาทำไม่ได้แน่ ตอนนี้เขายังหอมหวานกับเธออยู่ ถ้าวันไหนเบื่อหรือไม่มีอารมณ์กับเธอขึ้นมาเขาก็จะให้เงินเธอสักก้อน ให้เธอได้ไปใช้ชีวิตอย่างที่เธอต้องการ เงินที่มากพอให้ในอนาคตเธอไม่เดือดร้อน
“เมษาเธอโอเคไหมที่จะอยู่แบบนี้” ชายหนุ่มเอ่ยถามทั้งๆ ที่ทำมันไปแล้วยังจะไปถามเธอว่าโอเคไหม
“ษาเป็นอะไรก็ได้ถ้านายหัวอยากให้เป็น”
“ก็ดี” เธอรู้ว่าเขาเจ็บปวดเพราะความรักมา ไม่แปลกที่เขาจะไม่รักใครอีก ระหว่างเธอกับเขามันคงเป็นเพียงความใคร่เท่านั้น เธอก็มีความสุขดีกับเซ็กซ์ของเขา
“นายหัว ษาขอนายอย่างหนึ่งได้ไหม”
“ขออะไร เธออยากได้อะไร”
“นายหัวนอนแค่กับษาคนเดียวได้ไหม อย่านอนกับคนอื่นได้ไหมคะ”
“ทำไมหวง”
“เปล่า ษากลัวติดโรค” เมษาพูดอย่างจริงจัง ไม่รู้ว่าเขาผ่านใครมาบ้างแล้วตอนนี้เขาก็ไม่ยอมใส่ถุงยางอนามัย ใครจะไม่กลัวติดโรค
“ให้มันน้อยๆ หน่อย ฉันใส่ถุงทุกครั้งกับคนอื่น อีกอย่างฉันไม่ได้เอาใครมาตั้งนานแล้ว เล่นเสียวกับเธอทางโทรศัพท์เท่านั้น”
ถึงจะพอใจกับคำตอบแต่ก็ต้องพยายามไม่แสดงอาการให้เขารู้ว่าเธอดีใจแค่ไหนที่เขาไม่ได้ยุ่งกับใคร
“แล้วไม่ใส่ถุง ถ้าษาท้องจะทำยังไง”
“ท้องก็แค่เลี้ยงเท่านั้นเอง”
“พูดง่ายๆ”
“เออ แล้วมันยากตรงไหน เออๆ พรุ่งนี้ก็ไปฉีดยาคุมซะ”
“ไม่เอานายก็ใส่ถุงสิ”
“ไม่ใส่ ไม่ฉีดก็ท้องมีแค่นั้น” คนเอาแต่ใจก็ไม่ได้สนใจอะไร จากนั้นก็เดินออกไปนอกบ้าน หญิงสาววิ่งตามอย่างกระหืดกระหอบ
“จะไปไหนนาย”
“จะออกทะเล ไปดูแพ” แพของเขาหมายถึงแพที่กลางวันเป็นแพอาหารทะเล กลางคืนกลายเป็นรีสอร์ตกลางทะเล มองดูพระอาทิตย์แล้วตอนนี้ก็ใกล้จะมืดแล้วเพราะแทบจะไม่มีแสงแดดแล้ว
เธอเดินตามเขาไปยังสปีดโบ๊ตลำใหญ่
“จะไปด้วย?” เขาหันมาถามเมื่อเห็นเธอเดินตามมาไม่ห่าง
“ไปด้วย ไม่อยากอยู่คนเดียว” เมษาบอกเขาพร้อมทั้งยิ้มแห้งๆออกไป จะให้เธอนอนอยู่บ้านคนเดียวซึ่งไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาตอนไหนสู้เธอไปกับเขาดีกว่าที่จะต้องมานั่งรอ
- ผู้เขียน
