เธอเปิดประตูให้เขาเข้ามา หัวใจก็พลันเต้นแปลก ๆ รู้สึกถึงความห่วงใยที่เขามีให้
“ทำไมไม่ยอมเปลี่ยน”
“ก็บอกแล้วไงว่าช่างไม่ว่าง” พะแพงขึ้นเสียง ไม่เข้าใจว่าเขาจะโมโหเรื่องอะไร
“ปิดสวิตช์แล้วใช่ไหม” ณนนท์ถามย้ำอีกทีก่อนที่จะหมุนหลอดไฟฟ้าให้ออกจากเต้า
“ไม่ได้เปิดนานแล้ว” เพราะหลอดไฟเสียเธอจึงไม่ได้เปิดนานแล้ว นานพอ ๆ กับช่วงเวลาที่เลิกรากัน ก่อนหน้านี้เขาจะเป็นคนดูแลเรื่องพวกนี้ เธอแทบจะไม่ได้ใส่ใจเลย
พ่อกับแม่เธอท่านเสียตั้งแต่พะแพงเรียนมหาวิทยาลัยปีสอง ทำให้ตั้งแต่ตอนนั้นเพื่อนสนิทอย่างณนนท์ก็เข้านอกออกในบ้านเธอมากขึ้นและเมื่อตัดสินใจคบกันเขาก็ย้ายเข้ามาอยู่กับเธอ
ไม่มีพ่อแม่ก็ยังมีเขา แต่เวลานี้เธอไม่มีทั้งพ่อแม่และไม่มีทั้งเขา เพื่อนข้ามสถานะไปเป็นแฟนสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือเมื่อเลิกรากันแล้วจะไม่มีทางกลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีก เหมือนเธอกับเขา
“แพง”
“แพง!”
“ฮะ” คงเพราะคิดถึงเ
