ธารารักมองไร่กาแฟสุดลูกหูลูกตา ทั้งไร่เธอและไร่ของเขากินเนื้อที่มากกว่าห้าร้อยไร่
ต้นไม้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าห้าสิบปีตั้งตระหง่านอยู่ใกล้กับกระท่อมไม้หลังขนาดกลาง บนต้นไม้มีบ้านหลังเล็กข้างบน
“นอนนี่เหรอ” ข้างบนแม้ไม่มีไฟฟ้าแต่มีแบตเตอรี่เก็บพลังงานไว้ใช้
“อยากนอนไหมเปลี่ยนบรรยากาศ” คำพูดของเขาทำเธอยิ้ม เพราะเธอเองก็คิดไม่ต่างจากเขา บ้านต้นไม้มีระเบียงยื่นออกมาเพื่อชมดาวในยามค่ำคืน จะดีแค่ไหนถ้าเขากับเธอได้อาบแสงจันทร์ด้วยกัน
“อยากสิคะ พี่กรณ์อยากไหมคะ” แน่นอนว่าเขาเองก็อยากไม่ต่างจากเธอ ที่นอนนุ่มถูกจัดวางไว้ระเบียงของบ้านต้นไม้ คืนนี้เขาตั้งใจพาเธอมาที่นี่อยู่แล้ว บางครั้งเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงอีกต่อไป
ในเมื่อระเบียงที่มีก็ใช้ได้เหมือนกัน
เมื่อท้องฟ้ามืดลง
“เราอยากทำอะไรหลังจากนี้” กรณ์ถามคนตัวเล็กเมื่อเธอพิงอยู่บนตักเขา มือเขากอบกุมเนื้อนุ่ม ปลายยอดถันสู้ม
